Κι όμως οι εκλογές έχουν νόημα....
Ποιό το νόημα;;; Μα είναι πολύ απλό ότι καλούνται κόμματα που εμφανιζόντουσαν ως τα κόμματα που θα αντιδρούσαν στην λαίλαπα της εκάστωτε κυβέρνησης με την καθοδήγηση του Δ' Οικονομικού Ραιχ και της ντόπιας ολιγαρχίας έρχονται με την σειρά τους να κυβερνήσουν κάνοντας μία πλήρη στροφή 180 μοιρών και το μόνο κέρδος είναι ότι και η αντιπολίτευση δείχνει το ποιό είναι το πραγματικό της πρόσωπο και το πόσο φερέγγυα είναι. Έτσι έχουμε δύο δεδομένα το πρώτο ότι αποδομούνται τα μέχρι σήμερα κραταιά κόμματα και η αντιπολίτευση στο σύνολο της, όπου δείχνει στους μη τυφλωμένους ότι δεν πάσχουμε εν τέλει από πρόσωπα και κόμματα αλλά πάσχουμε από το ίδιο το σύστημα και αυτό μένει να αλλάξουμε...
Για αυτό όποιος θέλει να δεί το σύστημα να διαλυθεί από μόνο του γοργά και ασύντακτα, ως άλλος Οδυσσέας να ενεργήσει με ελληνικό δαιμόνιο δεν απέχει και ούτε ρίχνει άκυρα τρέφοντας την ψευδαίσθηση ότι επειδή δεν έδωσε στον "βιασμό" αυτόν την έγκριση, ότι απονομιμοποιείται του βιασμού και ο βιαστής δεν θα προχωρήσει στην βίαιη αυτή πράξη, ούτε υπάρχει περίπτωση οι εκλογές να βγούν άκυρες (έχει σοφά προνοήσει ο νομοθέτης το πώς θα διαιωνίσει την κυριαρχία στην εξουσία απέναντι μας και το πολύ πολύ να συμβεί ότι στις Φοιτητικές όπου κερδίζει η αποχή και όλοι νομίζουν ότι κέρδισε η ΔΑΠ ή η τάδε νεολαία).
Ψηφίζουμε αυτές τις νέες προτάσεις που εμφανίζονται ως η επόμενη μέρα απέναντι στην εκάστοτε κυβέρνηση και πάμε να αφήσουμε την πλήρη κατάρρευση του Κοινοβουλευτισμού με την απαξία που θα γεννάει εκ νέου σε κάθε εκλογική αναμέτρηση με τις "προσφερόμενες λύσεις" που θα προωθεί το σύστημα αυτό για την εκτόνωση της μάζας και εμείς θα τραβάμε τις μάσκες όλων των Κοινοβουλευτικών αντιπολιτευόμενων δυνάμεων μέχρι ο λαός να δημιουργήσει κοινή συνείδηση ότι δεν υπάρχει λύση εντός όσα κόμματα και πρόσωπα αλλάξουν με τις πολιτικές ατζέντες-προεκλογικά διλλήματα και αν τεθούν αλλά το ίδιο το σύστημα νοσεί και σ' αυτό θα πρέπει ο λαός να αντιδράσει για να αλλάξει...
Μόνο τότε οι συνθήκες θα επιτρέψουν αυτό το σύστημα να ανατραπεί και να τελειώσουν οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες ότι μέσω της ψήφου των κομμάτων και των προσώπων ότι αυτοί θα είναι οι καταλληλότεροι ως πρόσωπα για την διαχείριση των προβλημάτων που οι προηγούμενοι ομόσταβλοι της Βουλής δημιούργησαν ως πρώην κυβερνώσα δύναμη. Ένα σύστημα που τροφοδοτείται και αναπαράγεται λόγω της ψήφου των ίδιων των Κοινοβουλευτικών προσώπων, με τις ψήφους των οικογενειών τους και των κομματόσκυλων τους όπου μεταφράζεται σε ενά διόλου ευκαταφρόνητο εκλογικό ποσοστό και όσο πιο μεγάλη είναι η αποχή, τόσο μεγαλώνει αυτό το "διεφθαρμένο" εκλογικό ποσοστό επί τοις εκατό και υπάρχει μία νοθεία ξεκάθαρη ως προς το αποτέλεσμα αλλά αυτό δεν τους κάνει να νιώσουν κανέναν ενδοιασμό και δεν θα έχουν καμία ηθική αναστολή για να κυβερνήσουν.
Οπότε σε αυτές τις εκλογές καταψηφίζουμε τις ισχυρές συστημικές κυβερνητικές δυνάμεις και πάμε σε νέες δυνάμεις που πρέπει να κυβερνήσουν για να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο, ήρθε η ώρα να ψηφίσουμε ανάμεσα των αντιπολιτευόμενων δυνάμεων που σήμερα απολαμβάνουν την επαναστατική τους γυμναστική εν μέσω λαϊκισμού και προσφορά φρούδων ελπίδων και πιο σύντομα θα έρθει η ώρα για τις επόμενες εκλογές χάνοντας την δύναμη με γεμάτο ελπίδα αντιπολιτευόμενα κόμματα και αρχηγικά πρόσωπα, τα μέχρι χθές πιο ισχυρά συστημικά Μ.Μ.Ε., οι δημοσκοπικές εταιρείες και γενικά όλο το σύστημα που μεθοδεύει με χίλιους τρόπους το πώς θα καθοδηγεί τις μάζες για να παραμένει ακλόνητο και ισχυρό.
Στις μυλόπετρες των Μνημονίων συνθλίβονται τα ισχυρά κόμματα, οι ηγέτες των κομμάτων, τα ισχυρά Μ.Μ.Ε., οι δημοσκοπικές τους εταιρείες κλπ. με ανεξέλεγκτες ταχύτητες και το σύστημα σήμερα είναι πιο ευάλωτο παρά ποτέ και αυτό είναι μία ρωγμή που πρέπει να ανοίξει και από ρωγμή να γίνει παράθυρο και από παράθυρο ένα ρήγμα που θα προκαλέσει την πλήρη πτώση του.
Η πυξίδα διαφυγής μας είναι να ακολουθήσουμε τους Ισλανδούς πολίτες
και να δημιουργήσουμε ένα νέο πολιτικό σύστημα που θα δίνει εξουσία στον απλό πολίτη, για να υπάρξει μία δίκαιη διανομή του πλούτου.