Του antapoΚΡΙΤΗ.
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα είναι στη δύσκολη θέση να εξηγήσει πώς ενώ ο Τσίπρας έχει αποδεχτεί πλήρως το σχέδιο Σόιμπλε, κατηγορεί τους εξ αριστερών αντιπάλους του ότι ακολουθούν το σχέδιο του Γερμανού κλειδοκράτορα της Ευρωζώνης. Πρόκειται για θρασύτατη προσπάθεια πλήρους αντιστροφής της πραγματικότητας. Ο Τσίπρας αποδέχτηκε πλήρως την πρώτη εκδοχή από το σχέδιο Σόιμπλε με όλες τις εξοντωτικές λεπτομέρειές του. Αποδέχτηκε την πρόταση για σκληρό και εξοντωτικό μνημόνιο, για ταμείο εκποίησης της χώρας ύψους 50 δισ, για αποδοχή της επιτροπείας από την Κομισιόν και για αυτόματες περικοπές δαπανών. Και τα τρία σημεία της πρότασης Σόιμπλε έγιναν αποδεκτά. Η πρώτη και βασικότερη εκδοχή του σχεδίου Σόιμπλε (εδώ μπορείτε να δείτε σχετικό κείμενο του Λαπαβίτσα και το ίδιο το σχέδιο Σόιμπλε) έχει πλέον φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Α. Τσίπρα. Χωρίς ντροπή και φιλότιμο όμως, ο Τσίπρας αυτοδιαφημίζεται ως μεγάλος αντιστασιακός ενάντια στις επιδιώξεις Σόιμπλε.
Και όχι μόνον αυτό. Έχει το θράσος να υποστηρίζει ότι οι υποστηρικτές της εξόδου από το ευρώ ταυτίζονται με το Σόιμπλε. Εδώ η πρόκληση φτάνει τα όρια της πολιτικής αλητείας. Οι σημερινές διαρροές από το Μαξίμου μιλούν για σκληρή επίθεση του Τσίπρα στους διαφωνούντες: "Αν κάποιοι πιστεύουν ότι το εναλλακτικό αριστερό σχέδιο είναι το Σχέδιο Σόιμπλε, η αρπαγή του στοκ των χαρτονομισμάτων της ΕΚΤ ή το να δίνουμε στους συνταξιούχους χαρτάκια «iou» αντί για συντάξεις, ας βγουν να το εξηγήσουν στον ελληνικό λαό".
Ο άνθρωπος που έφερε το μνημόνιο Σόιμπλε κατηγορεί όσους δεν το ψήφισαν ότι ταυτίζονται με τον Σόιμπλε. Γιατί; Επειδή το δεύτερο σκέλος της πρότασης Σόιμπλε (που δεν είναι αναγκαστικά ανταγωνιστικό με το πρώτο που ήδη αποδέχτηκε ο Τσίπρας) προβλέπει προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Τι κοινό όμως έχει αυτή η πρόταση με το σχέδιο ρήξης και αποδέσμευσης από την Ευρωζώνη που συνοδεύεται από στάση πληρωμών στο χρέος, εθνικοποίηση τραπεζών, κοινωνικό σχεδιασμό της οικονομίας, παραγωγική ανασυγκρότηση σε σύγκρουση με τις επιταγές της ΕΕ; Απολύτως τίποτα!
Ο Τσίπρας νομίζει ότι απευθύνεται σε βλαμμένους. Αποδέχεται πλήρως τη βασική πρόταση Σόιμπλε που ήταν και κοινός τόπος της γερμανικής άρχουσας τάξης, και για να βγάλει τη ρετσινιά από πάνω του, ταυτίζει δύο εντελώς διαφορετικές προτάσεις (τη δεύτερη εκδοχή Σόιμπλε με το σχέδιο ρήξης με την Ευρωζώνη). Το γιατί αυτές οι δύο προτάσεις είναι εντελώς διαφορετικές μπορείτε να το δείτε εδώ. Το Grexit αλά Σόιμπλε προτάθηκε για να πιεστεί η ελληνική πλευρά να μη βάζει θέμα αναδιάρθρωσης χρέους καθώς μια τέτοια αναδιάρθρωση είναι ασύμβατη με την παραμονή στην Ευρωζώνη. Στόχος του Σόιμπλε ακόμη και σε αυτή την περίπτωση είναι να εξακολουθήσει η Ελλάδα να πληρώνει βαρύ φόρο αίματος στους δανειστές. Στόχος της αποδέσμευσης από την Ευρωζώνη και την ΕΕ είναι να σταματήσει η Ελλάδα να πληρώνει βαρύ φόρο αίματος στοιυς δανειστές και να μπορεί να ανατάξει την οικονομία και την κοινωνία της.
Ένας τόσο χαρισματικός και έξυπνος πρωθυπουργός δεν μπορεί να δει τη διαφορά; Ή απλώς επειδή έχει λερωμένη τη φωλιά του, πετάει λάσπη στους εσωκομματικούς του αντιπάλους;
Όσο για τις τερατολογίες για τους συνταξιούχους που θα πληρώνονταν με χαρτάκια "iou" ή για την αρπαγη του στοκ χαρτονομισμάτων της ΤτΕ, έχουν ήδη απαντηθεί με την κοινή λογική. Η Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη έχει δώσει μια σύντομη απάντηση, ενώ μια πληρέστερη παράθεση κειμένων για τη ρήξη μπορείτε να δείτε εδώ.
Το ρεσιτάλ της πολιτικής αλητείας του κόμματος του ευρώ συνεχίστηκε από τον μεγαλύτερο υποστηρικτή του Α. Τσίπρα, τον Σταύρο Θεοδωράκη. Συμπεριφερόμενος ως καθοδηγητής (ή και πολιτικός προαγωγός) της κυβέρνησης χυδαιολογεί ενάντια στην Πρόεδρο της Βουλής και την εσωτερική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, αναγορεύεται σε δραγάτη της χώρας και της Βουλής. Ο Σ. Θεοδωράκης εκφράζοντας το πιο λερωμένο τμήμα της ελληνικής άρχουσας τάξης, αυτό του μιντιακού - εργολαβικού συμπλέγματος που κερδοσκοπεί ασύστολα από τις κρατικές προμήθειες, εξαπολύει οχετό λάσπης ενάντια σε κάθε άποψη που αμφισβητεί τη φυλακή του ευρώ και διεκδικεί την ανάκτηση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Ως "his master's voice" ενοχοποιεί τους υποστηρικτές της ρήξης σε σημείο ποινικοποίησης.
Θα πρέπει όμως η Αριστερά, (δηλαδή η Αριστερά που έχει απομείνει και δεν έχει περάσει στην απέναντι όχθη), να υπερασπίσει για μια ακόμη φορά το Σύνταγμα που καταλύεται.
Το ελληνικό Σύνταγμα στο οποίο τάχα ορκίστηκαν οι πολιτικοί αρχηγοί του κόμματος του ευρώ, δεν ορίζει ως νόμισμα της χώρας το ευρώ. Όποιος λοιπόν αμφισβητεί το ευρώ δεν διαπράττει εθνική προδοσία. Δεν ενοχοποιείται και πολύ περισσότερο δεν ποινικοποιείται, παρά τα υστερικά ουρλιαχτά του υπαλλήλου της διαπλοκής και αρχηγού του Ποταμιού.
Αντίθετα το Σύνταγμα προασπίζει τη λαϊκή και εθνική κυριαρχία και τη δυνατότητα της ελληνικής Βουλής να νομοθετεί ανεξάρτητα και κυρίαρχα. Όσοι παραβιάζουν ευθέως το Σύνταγμα υποστηρίζοντας το μνημόνιο Τσίπρα - Σόιμπλε, πρέπει να υποστούν τις πολιτικές και όχι μόνο συνέπειες.
http://antapocrisis.gr/