Απόλυτα ενδεικτικό για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι κυβερνώντες την περιουσία της Ελλάδος και των Ελλήνων, είναι η υπόθεση του Ελληνικού χρυσού που εξαφανίστηκε από το Εθνικό Θησαυροφυλάκιο το 2003.
Προς το τέλος του 2003, είχε δημοσιευθεί στους Αegean limes, ένα άρθρο σχετικά με την τύχη του χρυσού που κατείχε η Ελλάδα.
Στο άρθρο αυτό αναφερόταν ότι η κυβέρνηση Σημίτη, με την σύμφωνη γνώμη του τότε Έλληνα Κεντρικού Τραπεζίτη κ. Γκαργκάνα, είχε μεταφέρει εκτός Ελλάδας ένα μεγάλο φορτίο από τα αποθέματα χρυσού της χώρας.
Για ποιο λόγο συνέβη αυτό, και με ποιο δικαίωμα μέρος του χρυσού της Ελλάδος μεταφέρθηκε στο εξωτερικό;
Κάποιοι έκαναν ό,τι μπορούσαν, ώστε το σοβαρότατο αυτό θέμα να υποβαθμιστεί, να τεθεί στο περιθώριο, με σκοπό να ξεχαστεί… όπως και τελικά συνέβη για 9 ολόκληρα χρόνια!
Το «ΕΜΠΡΟΣ» ξαναφέρνει στην δημοσιότητα στοιχεία από την σκοτεινή αυτή υπόθεση, καθώς μια συνομωσία σιωπής καλύπτει μέχρι και σήμερα την πρωτοφανή αυτή ιστορία διασπάθισης των περιουσιακών στοιχείων της Χώρας.
Μέχρι και το 2004, όπως αναφέρουν τα στοιχεία της εποχής, μόνο δυο άνθρωποι γνώριζαν που βρισκόταν ο χρυσός, και αυτοί ήταν ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης και ο τραπεζίτης Νίκος Γκαργκάνας.
Πώς εξαφάνισαν 20 τόνους χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος; Σύμφωνα με πληροφορίες, το 2003 και κατά τις τελευταίες νύχτες της παντοκρατορίας του Σημίτη, πραγματοποιήθηκε μυστική μεταφορά είκοσι (20) τόνων χρυσού από την Ελλάδα προς το εξωτερικό.
Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο μέχρι σήμερα για την πρωτοφανή αυτή υπόθεση, είναι για ποιο λόγο μια τέτοια τεράστια ποσότητα από την περιουσία του κράτους μεταφέρθηκε με άκρα μυστικότητα στο εξωτερικό, και ποιους εξυπηρετούσε μια τέτοια κίνηση. Βέβαια, όλες οι μεταφορές χρυσού είναι απόρρητες. Τουλάχιστον μέχρι να εναποτεθεί το πολύτιμο φορτίο στον προορισμό του, που είναι κάποιο θησαυροφυλάκιο μιας τράπεζας που υποτίθεται ότι ειδικεύεται στην φύλαξη χρυσού.
Αυτή η ιστορία είναι αληθινή ή όχι; Και αν ναι, πού κατέληξε ο χρυσός; Γιατί απομάκρυναν τον χρυσό της Ελλάδος;
Η χώρα μας κατείχε μέχρι και το 2000, μια αξιολογότατη ποσότητα χρυσού μέσα στα θησαυροφυλάκιά της, γεγονός που εγγυάτο την φερεγγυότητά της ως χώρα, όσον αφορά θέματα χρη- ματοληπτικής ικανότητας.
«Εξαφανίζοντας» τον χρυσό από το Εθνικό Θησαυροφυλάκιο, αυτομάτως η χώρα ετίθετο σε διαρκή ομηρία, καθώς σε συνθήκες όπως οι σημερινές, οι δανειστές μπορούν να προχωρήσουν, σε περίπτωση μη ικανοποίησης των παράλογων απαιτήσεων τους, σε κατάσχεση του χρυσού της Ελλάδος με συνοπτικές διαδικασίες.
Επομένως, ο χρυσός της χώρας μεταφέρθηκε από τότε, για να μπορούν κάποιοι να τον αρπάξουν ανά πάσα στιγμή (για δεύτερη φορά μετά την κατοχή) χωρίς να συναντήσουν την παραμικρή αντίσταση.
Ενώ γεγονός ότι μέχρι και σήμερα ο μισός Ελληνικός χρυσός, βρίσκεται σε ειδικά θησαυροφυλάκια σε τρεις χώρες. Στην Αγγλία, στις ΗΠΑ και στην Ελβετία.
Το υπόλοιπο μισό φυλάσσεται στο θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας της Ελλάδος. Το ετήσιο κόστος «φύλαξης» του Ελληνικού χρυσού, ανέρχεται σε 90.000 ευρώ και οι ράβδοι χρυσού φυλάσσονται στην Τράπεζα της Αγγλίας, στη Federal Reserve («FED» Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ), ενώ ένα μικρό μέρος βρίσκεται στην ιδιωτική Ελβετική τράπεζα UBS.
Ελληνικός χρυσός που παραμένει σε ξένα χέρια για… ιστορικούς λόγους. Στην Τράπεζα της Αγγλίας, ο χρυσός βρίσκεται από την εποχή του Β Παγκοσμίου Πολέμου, για. ιστορικούς κυρίως λόγους!
Επί της ουσίας, η Ελλάδα, έχει τον μισό χρυσό της, σε μια Αγγλική Τράπεζα που επικυριαρχείται από τον Οίκο Ρόθτσαϊλντ, μια Αμερικάνικη που επικυριαρχείται από την Goldman Sachs, και μια Ελβετική, της οποίας όλως τυχαίως, διοικητής είναι ένας Γερμανός, πρώην στέλεχος της Μπούντενσμπανκ.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν από τις πρωτοφανείς αυτές ενέργειες, είναι καυτά:
α) Από πότε η Τράπεζα της Ελλάδος δεν είναι ικανή να προστατέψει τον χρυσό των Ελλήνων; Πότε συνέβει ένα περιστατικό εντός της χώρας κλοπής του, και από ποιους;
β) Αν υποθέσουμε ότι, στην απίθανη περίπτωση, ο χρυσός κινδύνευε από κάποιο εξωτερικό εχθρό, (όπως ας πούμε επί κατοχής από τους Γερμανούς), ποιοι είναι αυτοί που γνώριζαν από το 2003 ότι κάτι τέτοιο είναι πιθανό, βάσει ποιων στοιχείων, και από ποιους;
γ) Εάν δεχθούμε ότι η Ελβετική κεντρική τράπεζα Swiss National Bank δεν προσέφερε υπηρεσίες φύλαξης, τότε γιατί εν αρχή ο Ελληνικός χρυσός μεταφέρθηκε σε αυτήν;
δ) Γιατί δεν ενημέρωσαν τον Ελληνικό λαό για την σοβαρότατη αυτή κίνηση, αλλά αντίθετα φρόντισαν να την συσκοτίσουν, με αποτέλεσμα να μην είναι γνωστή στους Ελληνες η τύχη της τραπεζικής περιουσίας της Ελλάδος αλλά και των Ελλήνων;
ε) Ποιος είναι αυτός που επέλεξε τις τοποθεσίες φύλαξης του Ελληνικού χρυσού σαν η τράπεζα της Ελλάδος να ήταν μαγαζά- κι του, και με ποια κριτήρια;
στ) Τι έκαναν οι Ελληνικές κυβερνήσεις μετά την κρίση για να προστατέψουν τα αποθέματα χρυσού, τα οποία σαφώς κινδυνεύουν όσο ποτέ άλλοτε;
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι δεν υπήρχε καμία πονηρή πρόθεση εκ μέρους των τότε κυβερνώντων για αυτή την προκλητικά παράδοξη κίνηση, γιατί όλα συνέβησαν εν κρυπτώ, και μάλιστα έγιναν προσπάθειες να κρατηθούν με κάθε τρόπο στο σκοτάδι;
Απαντήσεις σε όλα αυτά υπάρχουν;