Μπορεί “ξαφνικά”,αν και όχι τόσο ξαφνικά για όσους παρακολουθούν την πολιτική γραμμή των ελληνικών ΜΜΕ, να ανακαλύφθηκε η “ομηρεία” της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού από τις “συνιστώσες” του και να προβάλλεται με τρίστηλα και τετράστηλα “πρωτοσέλιδα” ο θανάσιμος κίνδυνος που αντιπροσωπεύει για τους πολίτες αυτή η ιδιότυπη “ομηρεία”, αφού εμποδίζει την κυβέρνηση να υπογράψει την“πολυπόθητη” (ιδιαίτερα από τη συγκεκριμένη μερίδα των ΜΜΕ) πάση θυσία ( ακόμα και κακή, όπως είπε η κ. Μπακογιάννη και ο κ.Θεοδωράκης ) “νέα συμφωνία” ( την οποία ήδη – από την άλλη μεριά – τα ίδια τα Μέσα ονομάζουν τρίτο Μνημόνιο ), αλλά ακόμα και σε αυτη την προσπάθεια, μάλλον πηγαίνουν “αδιάβαστοι”.
Αδιάβαστοι ως προς τις πραγματικές ισορροπίες, αλλά και τις μετατοπίσεις και αλλαγές συσχετισμών, στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος. Και αυτό για δύο λόγους. Πρώτον γιατί τα πιο πολλά Μέσα ( ακόμα και τα πιο μεγάλα κανάλια ) δεν διαθέτουν πραγματική πρόσβαση στα τεκταινόμενα στην Κουμουνδούρου, παρά στηρίζονται σε ακριτομυθίες, αναλύσεις δήθεν “επαιόντων” και αποσπασματικές “διαρροές”εκπορευόμενες από αμφίβολες πηγές, που απέχουν χιλιόμετρα από την αλήθεια, συνήθως. Και δεύτερον γιατί αιφνιδιάστηκαν από την εκλογική έκρηξη του κόμματος της Αριστεράς, πιάστηκαν απροετοίμαστοι, δεν φρόντισαν αλλά και δεν θέλουν ίσως, τελικά, να οικοδομήσουν τις επαφές εκείνες,( όπως έχουν κάνει δεκαετίες τώρα με τη ΝΔ και τοΠΑΣΟΚ) , και την πρόσβαση που θα τους επιτρέπουν να έχουν σωστή και ολοκληρωμένη εικόνα για τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ.
Στοπλαίσιο αυτό, είδαμε μετά την – έντονη είναι αλήθεια – συνεδρίαση της ΚΕ, του Σαββατοκύριακου, να αναρτώνται τίτλοι, του στυλ: ” 40 % η Αριστερή Πλατφόρμα μετά την ψηφοφορία για την πρόταση της ΚΕ”, ” Διχάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, παίζει στα ίσα τον Τσίπρα ο Λαφαζάνης ” κλπ…
Βέβαια η αλήθεια είναι κάπως διαφορετική. Και βρίσκεται στο νέο εσωκομματικό χάρτη που διαμορφώνει η “διάσπαση” όχι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά του “προεδρικού μετώπου”, που ελέγχει το 70% του κάθε οργάνου του κόμματος.
Αυτή η διάσπαση “γέννησε” και έναν νέο ισχυρό “παίκτη” στο εσωτερικό πεδίο, που δεν είναι άλλος από “Κίνηση 53+”, που είχε κάνει την εμφάνισή της πριν ακριβώς από ένα χρόνο ως συντεταγμένος φορέας στήριξης, τότε, του Αλέξη Τσίπρα και του προγράμματος του κόμματος.
Το ‘μέτωπο των Προεδρικών’ πλέον έχει διασπαστεί, σιωπηλά σε δύο μέρη. Στουςultras (προεδρικούς) και στην ” Κίνηση 53+ “. Αυτό το πρώτο μήνυμα “διαφοροποίησης” έστειλαν όσοι έχουν συνταχθεί στην “Κίνηση” στο επιτελείο του Μαξίμου, αλλά και τον σκληρό πυρήνα των προεδρικών, υποστηρίζοντας σε “λογικό” ποσοστό την τροποποιητική πρόταση Λαφαζάνη, στο τελικό ψήφισμα, και δίνοντας το δικό τους παρόν, από εδώ και μπρος στο “γεωπολιτικό” περιβάλλον της Κουμουνδούρου.
Η «Κίνηση 53+» συναπαρτίζεται από στελέχη τοποθετούμενα στα αριστερά της «Αριστερής Ενότητας», της μεγαλύτερης παγιωμένης τάσης του κόμματος, και της ΑΝΑΣΑ.
Ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος (μέλος της Πολιτικής Γραμματείας και υπεύθυνος για την επικοινωνία κόμματος και κυβέρνησης ) είχε εκφράσει καταχειροκροτούμενος (σε μια δημόσια εκδήλωση στο αμφιθέατρο του 984 στις 18/4 ) και με αφορμή τον τρόπο που είχε επιλέξει το υπουργείο να βάλει τέλος στην κατάληψη της Πρυτανείας τουΕΚΠΑ, την αντίθεσή του, λέγοντας ότι ο Γιάννης Πανούσης είναι άσχημη επιλογή, καθώς ο δημόσιος λόγος του εκθέτει και η πρακτική του προσβάλλει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αναφορικά δε με τις επιλογές συμπόρευσης με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, την σύμβουλο του ΥΠΟΙΚ, Έλενα Παναρίτη, και την επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, σημείωσε ότι πρόκειται για ατυχή προσπάθεια οικοδόμησης κοινωνικής συμμαχίας, που όμως δεν ανταποκρίνεται καθόλου στις πραγματικές ανάγκες. «Είμαστε υποχρεωμένοι να ανασυντάξουμε το κόμμα σε πρωτόγνωρες συνθήκες» συνέχισε, λέγοντας ότι αποτελεί «βασική αρχή μας να μην θέλουμε την κρατικοποίηση του κόμματος και την κομματικοποίηση του κράτους». Ωστόσο σημείωσε ότι «δεν είναι δυνατόν να νομοθετούμε χωρίς διαβούλευση με την κοινωνία, τους φορείς της, αλλά και με τους θεσμούς του κόμματος».
Στη συνέχεια το λόγο είχε λάβει ο Χρήστος Μαντάς, γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε καλέσει «να αναστοχαστούμε την πορεία μας βάσει του οράματός μας, αλλά και της πραγματικότητας, φυσικά με όρους συλλογικότητας και δημοκρατίας».
Στην εκδήλωση είχαν δώσει “έντονο πολιτικό παρόν” με την παρουσία τους η Τασία Χριστοδουλοπούλου, Αναπληρώτρια Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, η Θεανώ Φωτίου, Αναπληρώτρια Υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ο Θοδωρής Δρίτσας, Αναπληρωτής Υπουργός Ναυτιλίας, ο Ηλίας Παντελεάκος, γραμματέας της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και η Ράνια Σβίγκου, εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα είχαν παραβρεθεί οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, Κώστας Ζαχαριάς, Χρήστος Καραγιαννίδης, Μάκης Μπαλαούρας, Φάνης Κουρεμπές, Μαρία Κανελλοπούλου, Αννέτα Καββαδία, Σταύρος Αραχωβίτης, Δανάη Τζήκα, Αφροδίτη Σταμπουλή, Βάσω Λέβα, Φωτεινή Βάκη και Βαγγέλης Διαμαντόπουλος.
Στην πραγματικότητα, τώρα, το Σαββατοκύριακο, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης που ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να χρεωθεί ποτέ μια “κρίση” στην “πρώτη Αριστερή κυβέρνηση” στη χώρα αλλά και στην Ευρώπη,( όπως επιμένουν όσοι τον γνωρίζουν καλά και από παλιά ) έστειλε εσπευσμένα “για καφέ” την ώρα της ψηφοφορίας ( 95 υπέρ-75 κατά ), 30 στελέχη του, όταν συνειδητοποίησε ότι με την αιφνιδιαστική “μετακίνηση” των “54+” στις θέσεις της Αριστερής Πλατφόρμας, το πράγμα οδηγείτο σε στρατηγική ήττα του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, στην πιο κρίσιμη ίσως καμπή, έως τώρα, για την πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πυροδοτώντας ίσως απρόβλεπτες και ετεροκαθοριζόμενες πλέον, πολιτικές εξελίξεις …
Του Μιχάλη Ι Παπαδόπουλου
Δημοσιογράφου