ΧΕΝΡΥ ΝΤΑΙΗΒΙΝΤ ΘΟΡΩ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΡΑΤΩ
ΣΕΛΙΔΑ 19 (η αρχική του εισαγωγή στο έργο)
ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ ΕΝΘΕΡΜΑ ΤΟ ΡΗΤΟ: "ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ είναι αυτή που κυβερνά ελάχιστα", άρα θα έπρεπε να επιθυμώ να το δώ στην πράξη πιο γρήγορα και συστηματικά. Υλοποιημένο, ισοδυνάμει τελικά με το εξής, το οποίο επίσης πιστεύω: "Καλύτερη κυβέρνηση είναι αυτή που δεν κυβερνά καθόλου".
ΣΕΛΙΔΕΣ 40-45
Πώς μπορεί κάποιος να ικανοποιείται με το να υποστηρίζει εν μέρει μίαν άποψη και να τον διασκεδάζει; Υπάρχει διασκέδαση σ' αυτό όταν η άποψη του είναι ότι δυναστεύεται; Εάν ο γείτονας σας σάς αφαιρέσει με απάτην ένα δολάριο, εσείς βέβαια δεν θα αναπαυθείτε ικανοποιημένος ενώ γνωρίζετε ότι σας εξαπάτησε ή ενώ λέτε ότι έχετε εξαπατηθεί ή ακόμη ενώ ζητάτε από αυτόν να σας επιστρέψει την οφειλή, αλλά θα κινηθείτε αμέσως και αποτελεσματικά για να σας αποδοθεί το ποσό στο ακέραιο και θα εξετάσετε πως δεν θα πέσετε θύμα απάτης στο μέλλον. Η δράση που στηρίζεται σε αρχές -η αντίληψη και η απόδοση του σωστού αλλάζει τις σχέσεις και τα πράγματα' αυτό είναι πέρα για πέρα επαναστατικό και δεν συνίσταται συνολικά σε οτιδήποτε ίσχυε γι' αυτό παλιότερα. Δεν διχάζει μονάχα κράτη και εκκλησίες, διχάζει οικογένειες, ναι, διχάζει το άτομο, ξεχωρίζοντας εντός του το σατανικό από το θεϊκό στοιχείο.
Άδικοι νόμοι υπάρχουν: πρέπει να περιοριζόμαστε στο να τους υπακούμε ή πρέπει να επιχειρήσουμε να τους διορθώσουμε και να τους υπακούουμε μέχρι να το επιτύχουμε, ή μήπως οφείλουμε να τους παραβιάζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη; Οι άνθρωποι, σε γενικές γραμμές, και σε ένα καθεστώς όπως αυτό εδώ, πιστεύουν ότι πρέπει να περιμένουν μέχρι να πείσουν την πλειοψηφία να τους τροποποιήσει. Νομίζουν ότι εάν επρόκειτο ν' αντισταθούν, η ίαση θα αποδεικνυόταν χειρότερη από την ασθένεια. Είναι όμως ευθύνη της ίδιας της κυβέρνησης που η ίαση είναι χειρότερη από την ασθένεια. Η κυβέρνηση την κάνει χειρότερη. Γιατί δεν είναι περισσότερο ικανή στο να προβλέπει και να εξασφαλίζει τις μεταρρυθμίσεις; Γιατί δεν στέργει τη σοφή μειοψηφία της; Γιατί φωνάζει και αντιστέκεται προτού πονέσει; Γιατί δεν ενθαρρύνει τους πολίτες της να είναι σε εγρήγορση για να καταδεικνύουν τα λάθη της, και δεν πράττει καλύτερα απ' ό,τι ενδεχομένως αυτοί; Γιατί πάντα σταυρώνει τον Χριστό και αφορίζει τον Κοπέρνικο και τον Λούθηρο και αποκαλεί τους Ουάσιγκτον και Φραγκλίνο επαναστάτες;
Θα μπορούσε κάποιος να σκεφθεί ότι η σκόπιμη και έμπρακτη άρνηση της αυθεντίας της θα ήταν και η μόνη μορφή αδικήματος που δεν έχει ποτέ της αντιμετωπίσει η κυβέρνηση δεν έχει προσδιορίσει την συγκεκριμένη, την προσήκουσα, την ανάλογη τιμωρία; Εάν ένας άνθρωπος με κάποια περιουσιακά στοιχεία δεν εξοικονομήσει έστω και μία φορά εννέα σελίνια για το Κράτος, τον βάζουνε στη φυλακή επ' αόριστον δυνάμει όλων των νόμων που τυγχάνει να γνωρίζω, και ο χρόνος κράτησης του ορίζεται από την διακριτική ευχέρεια όσων τον έριξαν εκεί' μα αν είχε κλέψει ενενήντα φορές εννιά σελίνια από το Κράτος, σύντομα θα τον αφήνανε να αρμενίζει και πάλι ελεύθερος.
Αν η αδικία είναι έκφραση της αναγκαστικής τριβής της κυβερνητικής μηχανής έχει καλώς: ενδεχομένως να μπορεί να αποσοβηθεί - σίγουρα όμως η μηχανή θα φθαρεί. Αν η αδικία έχει ελατήριο, τροχαλία, σχοινί και στρόφαλο μονάχα για δική της χρήση, ίσως τότε να μπορούσατε να σκεφτείτε εάν η θεραπεία δεν θα είναι χειρότερη απ' το κακό' μα αν η φύση της είναι τέτοια που απαιτεί από εσάς να είστε ο φορέας της αδικίας που διαπράττεται πάνω σε άλλον, τότε, εγώ λέω, παραβιάστε τον νόμο. Ας γίνει η ζωή σας μία αντιτριβή που θα σταματήσει τη μηχανή. Αυτό που έχω να κάνω είναι να είμαι, σε κάθε περίπτωση, προσεχτικός να μην υπηρετήσω την αδικία που καταδικάζω.
Όσο για το ζήτημα της αποδοχής των τρόπων που έχει το κράτος της αποδοχής των τρόπων που έχει το κράτος για να γιατρεύει το κακό, δεν ξέρω να υπάρχουν τέτοιοι. Είναι τόσο χρονοβόροι, που η ζωή ενός ανθρώπου δεν αρκεί. Έχω και άλλα πράγματα να κάνω. Ήρθα στον κόσμο αυτόν όχι για να τον μετατρέψω σε ένα καλό μέρος για να ζήσει κανείς, αλλά για να ζήσω εγώ σ' αυτόν, είτε καλός είναι είτε κακός. Ένας άνδρας δεν οφείλει να κάνει τα πάντα, αλλά κάτι' και επειδή δεν μπορεί να τα κάνει όλα, δεν είναι αναγκαίο να κάνει κάτι λάθος. Δεν είναι δική μου δουλειά να αιτηθώ στον Κυβερνήτη ή στη Νομοθετική Εξουσία κάτι παραπάνω απ' ό,τι αυτοί σ' εμένα' και, εάν τα αιτήματα μου δεν εισακούονταν, τι θα έπρεπε τότε να κάνω; Αλλά σε αυτή την περίπτωση το Κράτος δεν έχει αφήσει καμία διέξοδο: το ίδιο του το Σύνταγμα είναι το κακό. Ίσως φαίνεται σκληρό και άκαμπτο και αδιάλλακτο, μα πρέπει να μεταχειρίζεται με την μέγιστη ευγένεια και τον πιο μεγάλο σεβασμό μόνο το πνεύμα που μπορεί να το εκτιμήσει ή που είναι αντάξιο του. Άρα η αλλαγή στοχεύει στο καλύτερο, όπως η γέννηση και ο θάνατος που συνταράσσουν το σώμα με σπασμούς.
ΣΕΛΙΔΑ 48
Σε ένα καθεστώς που φυλακίζει αδίκως, η θέση του δίκαιου ανθρώπου είναι επίσης στην φυλακή.
ΣΕΛΙΔΑ 51
Εάν υπήρχε κάποιος που να ζεί εντελώς χωρίς χρήματα, το Κράτος θα δίσταζε να ζητήσει φόρο από αυτόν.
ΣΕΛΙΔΑ 32
"Ένα κράτος τροτέζα, μία πόρνη ασημωμένη
Του μακριού της φουστανιού ψηλά έχει την ουρά
Και την ψυχή να σέρνεται στη λάσπη" (1)
(1) : Cyril Tourneur (1575-1626), Η Τραγωδία των Εκδικητών.
ΣΕΛΙΔΑ 28
"Είμαι από ψηλή γενιά για να γίνω κτήμα
Για να' μαι δεύτερης σειράς στην εξουσία άλλων
Ή χρήσιμος υπηρέτης και όργανο,
Σε όποιο κράτος ισχυρό πάνω σ' αυτή την γή". (2)
(2) : Shakespeare, από τον Βασιλιά Ιωάννη.