 |
| ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ |
Σοφός ο λαός αλλά ακόμη σοφότερο το πολιτικό σύστημα!!!
Με ένα Σύνταγμα που περιλαμβάνει τα Βενιζέλια και Παυλοπούλια ήθη και αξίες (πέραν των νόμων: νόμιμο και ηθικό το Σύνταγμα μας, τα ξεχωρίζει και δεν συνάδουν μαζί), μπορεί μία κυβέρνηση και ένα πολιτικό προσωπικό να διαβιεί και να διαιωνίζεται εις βάρος όλης της κοινωνίας, αρκεί να ψηφίζουν τα δικά τους παιδιά και ας υπάρχει ζήτημα περί της μεγάλης αποχής ή αποδοχής εν τέλει του συστήματος. Εν τοιαύτη περιπτώσει είτε υπήρξε αποχή, είτε ήταν μεγάλη, είτε όχι θα ασχοληθούν για τα μάτια του κόσμου τις πρώτες μέρες (προς εκτόνωση της μάζας) και μετά απρόσκοπτα θα συνεχίσουν εκεί που σταμάτησαν το έργο τους. Άλλωστε οι ευαισθησίες αυτές είναι ταπεινά συναισθήματα για τους θεσιθήρες της εξουσίας και τους φαύλους αρχομανείς.
Ένα Σύνταγμα που λιγότερο μοιάζει με αυτό που το αποκαλούμε όλοι μας ως Σύνταγμα, ένα Κοινωνικό Συμβόλαιο που έχει επισυναπτεί για να προασπίζει τα δίκαια, την ισοπολιτεία, την ισονομία, την ελευθερία μίας κοινωνίας, αλλά θυμιζεί περισσότερο το καταστατικό ανομίας ενός Κοινοβουλευτικού Ολιγαρχικού Πολιτικού Συστήματος που απλά απολαμβάνει κάθε αγαθό που του προσφέρεται σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς και γίνεται κράτος εν κράτει μία οργανωμένη ομάδα που λειτουργεί παρασιτικά και τυρρανικά. Όπου έχει σαν παίκτες του πινγκ-πονγκ την Αριστερά και Δεξιά, ώστε να υπάρχει εκτόνωση της μάζας σε μία κατεύθυνση που στην πραγματικότητα την οδηγεί το ίδιο το καθεστώς, σε μία ασφαλή οδό για το ίδιο (άλλωστε την εργολαβία για να χορηγηθούν τα ακριβά αυτά μαγαζιά εξουσίας έχουν αναλάβει την εξόφληση τους οι οικονομικοί ολιγάρχες. Είναι πολλά τα έξοδα τόσο για την συντήρηση των κομματικών γραφείων ανά την Ελλάδα, οι προεκλογικές καμπάνιες, οι δημοσκοπήσεις κ.α.).
Η Δεξιά και η Αριστερά μιλάνε για την ορθότερη διαχείριση που μπορούν να προσφέρουν στο σύστημα, στην πραγματικότητα δεν αφήνουν ίχνος αμφισβήτησης του (γιατί είναι τα παιδιά του και προασπίζονται την μάνα τους, όπου την φτιάξανε οι ίδιοι) και δεν μιλάνε για ένα νέο πολιτικό σύστημα που θα εκχωρήσει ένα μέρος της εξουσίας προς το μέρος της υπόλοιπης κοινωνίας (όπου σήμερα είναι αποκλεισμένη), γιατί; Γιατί, πολύ απλά εάν υπάρξει ένα Σύστημα νέο πολιτικό που θα απευθύνεται στους πολλούς και όχι σε συντεχνιακές ομάδες. Τότε είναι ένα σύστημα που θα είναι ανοικτό προς την Δικαιοσύνη, την ορθότερη διανομή πλούτου, την ισονομία, την ισοπολιτεία και την ελευθερία.
Ποιός λοιπόν εξ' αυτών θα έκανε αυτή την παραχώρηση προς τον λαό;
Ποιός θα δεχόταν να μοιράσει την πίτα από την στιγμή που είναι όλη δική του;
Ποιός θα πυροβολούσε τα πόδια του;
Πάντως σίγουρα όχι αυτοί που μέχρι σήμερα καταδυναστεύουν με δεσποτισμό την κοινωνία. Αυτή η Σκύλα αυτούς τους Κέρβερους δημιουργεί, όπου Σκύλα το πολιτικό σύστημα και όπου Κέρβεροι βάλτε τα brandnames της Δεξιάς και της Αριστεράς. Ένα σύστημα που απευθύνεται στην κοινωνία και ζητάει την έγκριση του εκ του ασφαλούς, όπου λειτουργεί ψευδώς υπέρ της κοινωνίας ενώ στην πραγματικότητα μόνο τα οφίτσια του είναι που το νοιάζει και ενδιαφέρεται, ενώ στην πραγματικότητα έχει φροντίσει με ένα νομικό καθεστώς να θέσει σε περιορισμό, αν όχι σε αποκλεισμό αυτήν την κοινωνία. Η κοινωνία του περιθωρίου στις τόσες ασφαλιστικές δικλείδες δεν μπορεί να γλιτώσει από το σοφότερο από αυτήν Πολιτικό σύστημα και είναι εγκλωβισμένη, χωρίς καμία οδό διαφυγής παρά εκτόνωσης (και συνήθως και αυτή είναι καθοδηγούμενη από το ίδιο το Καθεστώς).