Έρχεται η ώρα του ΕΠΑΜ, ότι κι αν κάνουν οι κατοχικοί

Έρχεται η ώρα του ΕΠΑΜ, ότι κι αν κάνουν οι κατοχικοί

Το ΕΠΑΜ έχει φτάσει πλέον στο σημείο που το κάνει έτοιμο να αλλάξει ποιότητα. Να κάνει το μπαμ.

ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ

Ήταν Ιούλιος του 2011, όταν καμιά εκατοστή ψυχές, μέσα στις πλατείες που έκαναν τον αγώνα τους ενάντια στη λαίλαπα που είχε έλθει στη χώρα μας, κατάλαβαν πως με τα υπάρχοντα κόμματα δεν γίνεται τίποτα και αποφάσισαν πως πρέπει να φτιάξουν κάτι που να εκφράζει όλους τους Έλληνες στον αγώνα τους για την απελευθέρωση της χώρας και να μην τους διχάζει. Και εγένετο το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο. Το ΕΠΑΜ.

Σε πέντε προτάγματα επικέντρωσε τους στόχους του. Προτάγματα που κανένας σώφρων Έλληνας δεν μπορεί να αρνηθεί, καθώς στοχεύουν στο να πάρουμε τη χώρα μας και τις ζωές μας πίσω και να ζήσουμε με αξιοπρέπεια από την πρώτη μέρα. Μας λένε ακόμα και το πως θα κατοχυρωθούμε για να μην έχουμε ποτέ ξανά, κωλοτούμπες και προδοσίες.  Έγιναν πολλά από τότε. Έκανε σωστές επιλογές, έκανε και λανθασμένες. Δεν είχε κι ούτε έχει επαγγελματίες πολιτικούς στις τάξεις του βλέπετε. Είχε και έχει ανθρώπους της δουλειάς, απλούς και καθημερινούς. Πέρασαν μέσα από το νεογέννητο αριστεριστές, καριερίστες, ασφαλίτες σε υπηρεσία, κάθε καρυδιάς καρύδι. Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Ευτυχώς που η ίδια η ποιότητα και η δομή του μετώπου, ξέβρασαν γρήγορα από μέσα του όλα τα σκουπίδια. Αυτή η διαδικασία ήταν απαραίτητη, για να γίνει πιο γερό από ποτέ.

Το ΕΠΑΜ παλεύει από τότε μόνο του και απομονωμένο. Κάνουν ότι μπορούν οι επικυρίαρχοι και τα ντόπια λαμόγια, για να μην υπάρχει στο γνωστικό πεδίο του Έλληνα. Εξ’ ου και η μαύρη λίστα με πρώτο πάνω πάνω τον Καζάκη. Μεγάλη μας τιμή. Σημαίνει πως μόνο το ΕΠΑΜ είναι ο πραγματικός τους αντίπαλος και ο μεγάλος κίνδυνος γι’ αυτούς. Όσο ο Καζάκης έβγαινε σαν ιδιώτης, δεν τους πολυπείραζε, τους έφερνε και διαφημίσεις. Όταν όμως άρχισε να βγαίνει σαν ΕΠΑΜ και να γίνεται επικίνδυνος γι’ αυτούς, τον εξαφάνισαν από προσώπου γης.

Αυτό έγινε βεβαίως, για να στερήσουν από το ΕΠΑΜ τη δυνατότητα να απευθυνθεί μαζικά στον κόσμο. Δεν έχει τα μέσα να το κάνει μόνο του. Οικονομικά είναι αδύνατο. Δεν έχει χορηγούς, στηρίζεται αποκλειστικά στις μικρές εισφορές των μελών και φίλων του. Δεν μπορεί να έχει ένα τηλεοπτικό κανάλι ή έστω ένα ραδιόφωνο για να μιλάει στον κόσμο.

Μόνο με την προσωπική επαφή των επαμιτών και τις εκδηλώσεις του Καζάκη επικοινωνεί με τους πολίτες. Πολύ δύσκολα φέρνουν άμεσα αποτελέσματα αυτά, καθώς έχουν περάσει στο μυαλό του μαλακοπίτουρα Έλληνα, πως αν δεν είσαι στην τηλεόραση, είσαι γραφικός και δεν υπάρχεις γενικώς. Και αυτό έχει περάσει στον πολύ κόσμο, που είναι και ο στόχος, μιας και οι «πολιτικοποιημένοι» είναι τόσο κολλημένοι στις ιδεοληψίες τους, που αν και αυτοπροσδιορίζονται ως «πρωτοπόροι», θα μπουν τελευταίοι στον αγώνα. Ο κυρ Μήτσος και η κυρά Φρόσω της διπλανής πόρτας είναι αυτοί που θα μπουν μπροστά και ξοπίσω τους η πολιτική διανόηση και πρωτοπορία (μη χέσω).

Με την προσωπική επαφή, όχι μόνο δεν κερδίζεις γρήγορα πολλούς υποστηρικτές των προταγμάτων, αλλά δεν κερδίζεις ούτε καν αναγνωρισιμότητα. Πόσοι γνωρίζουν το ΕΠΑΜ; Λίγοι. Ίσως το είδαν κάπου, αλλά δεν τους μένει στο μυαλό. Αυτό που κερδίζεις, είναι να βάζεις ένα ένα λιθαράκι και να χτίζεις σιγά σιγά αυτό που στοχεύεις.

Για αυτό άλλωστε και δεν έχει κάνει μέχρι τώρα το μπαμ. Έτσι εξηγείται, το πως τα πέντε προτάγματα που δεν μπορεί να αρνηθεί κανένας, δεν έχουν γίνει παλλαϊκό αίτημα ακόμα. Δεν τα απορρίπτει ο κόσμος, απλά δεν τα γνωρίζει. Και φυσικά δεν γνωρίζει πως υπάρχει κάποιος πολιτικός σχηματισμός που παλεύει για αυτά τα προτάγματα.

Όλες αυτές οι δυσκολίες, δεν έχουν καταβάλει το ΕΠΑΜ. Ότι κι αν κάνουν τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, το ΕΠΑΜ υπάρχει μέσα σε ένα κομμάτι της κοινωνίας, έστω και μικρότερο από ότι θα επιθυμούσαμε αυτή τη στιγμή. Υπάρχει όμως γερό και βαθιά ριζωμένο, δεν μπορούν με τίποτα να το εξοντώσουν. Με την τόση εμπειρία και γνώση που έχει σωρεύσει, έχει γίνει μπετό. Έχει αποφασισμένο κόσμο που ξέρει πολύ καλά τι θέλει και δεν κάνει πίσω με τίποτα. Έχει οργάνωση σε κάθε πόλη της Ελλάδας, που δεν έχουν πολλά «μεγάλα» κόμματα.

Μην ξεχνάμε, πως ο αριθμός των υποστηρικτών του ΕΠΑΜ, είναι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του αριθμού αυτών που απλά γνωρίζουν την ύπαρξή του. Σχεδόν θα λέγαμε, πως όποιος μαθαίνει τι λέει το ΕΠΑΜ, το υποστηρίζει κιόλας. Είτε σαν μέλος, είτε σαν φίλος, είτε σαν απλός ψηφοφόρος. Φανταστείτε, αν το μάθουν όλοι οι Έλληνες, τι έχει να γίνει;

Το ΕΠΑΜ έχει φτάσει πλέον στο σημείο που το κάνει έτοιμο να αλλάξει ποιότητα. Να κάνει το μπαμ. Έχουν μπει αρκετά λιθαράκια. Είναι θέμα χρόνου. Η δύσκολη δουλειά έχει ήδη γίνει. Μπορεί να έχει αργήσει για κάποιους, αλλά νομίζω πως δεν μπορούσε να γίνει πιο γρήγορα. Πάλι καλά που με όλη αυτή την προσπάθεια εξόντωσης και εξαφάνισης που κάνουν τα λαμόγια, δεν έχουν καταφέρει τίποτα άλλο, παρά μόνο μια καθυστέρηση.  

Δεν βράζει αμέσως το νερό. Ανεβαίνει σιγά σιγά η θερμοκρασία του, μέχρι να φτάσει στο σημείο βρασμού. Έτσι και στην περίπτωση που συζητάμε, χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια. Οι ποσοτικές συσσωρεύσεις έχουν γίνει σε μεγάλο βαθμό. Απομένει η τελευταία ποσότητα. Και τότε ξαφνικά θα αλλάξει ποιότητα το ΕΠΑΜ. Θα μπει μέσα στο μυαλό του Έλληνα, θα υπάρχει σαν επιλογή κι ας κάνουν ότι θέλουν τα βρωμοκάναλα και η πληρωμένη δημοσιογραφία. Τίποτε δεν θα μπορεί να το σταματήσει πλέον. Θα γίνει κεντρικό θέμα συζήτησης παντού.

Δεν ξέρουμε αν αυτό συμβεί σε αυτές τις εκλογές ή στις επόμενες σε κανά δυο τρεις μήνες. Σίγουρα όμως θα συμβεί. Δεν ξέρουμε ποιο είναι το σημείο εκείνο, που θα αλλάξει την κατάσταση. 1,5% ή 3% ή 5%; Όποιο και να είναι αυτό το σημείο, θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου. Καθημερινά θα ενισχύεται το ΕΠΑΜ και θα τρώει το μαύρο φίδι τους δωσίλογους και προδότες.

Είναι αναπόφευκτο να διατρανωθεί το ΕΠΑΜ, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τη σωτηρία της χώρας και τη δική μας. Δεν θα γίνει από μόνο του αυτό. Θα γίνει μόνο με τη δική μας προσπάθεια, των μελών, των φίλων, του καθένα εκεί έξω που μιλάει στον κόσμο και διαδίδει τη φωνή του μετώπου. Φάγαμε το βόδι ρε αδέλφια, δεν θα κολλήσουμε στην ουρά. Όσο πιο γρήγορα γίνει το «ξεπέταγμα» του ΕΠΑΜ, τόσο λιγότεροι θα χαθούν από την ανέχεια, τόσο λιγότερη θα είναι η καταστροφή η χώρας. Άντε να  τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα με την κατοχή. Βιαζόμαστε.

ΥΓ. Όταν μιλάμε για τον Ελληνικό λαό, δεν ξέρουμε αν το νερό βράζει σε μια ανοιχτή κατσαρόλα ή σε ένα κλειστό καζάνι. Δεν ξέρουμε αν ο λαός πάρει την εξουσία με ήπιο τρόπο ή αν εκραγεί ξαφνικά από τον ατμό. Αν εκραγεί, την έχουν ακόμη πιο άσχημα κάποια καλόπαιδα.

Καλή λευτεριά