, KOΥΓΚΙ 2015: Μήπως ο κόσμος δουλεύει τις εταιρείες που κάνουν τις δημοσκοπήσεις;

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΧΩΡΑ

16 Σεπτεμβρίου 2015

Μήπως ο κόσμος δουλεύει τις εταιρείες που κάνουν τις δημοσκοπήσεις;



Μήπως ο κόσμος δουλεύει τις εταιρείες που κάνουν τις δημοσκοπήσεις;
Μήπως ο κόσμος δουλεύει τις εταιρείες που κάνουν τις δημοσκοπήσεις;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΑΡΑΜΕΡΙΖΩ τον τραχανά που είναι απλωμένος πάνω στο γραφείο και εκθέτω κάποιες σκέψεις για τις δημοσκοπήσεις θέτοντας και απαντώντας στα παρακάτω ερωτήματα. 

Μήπως ο κόσμος δουλεύει τις εταιρείες που κάνουν τις δημοσκοπήσεις; Μήπως η μέθοδος των εταιρειών είναι ακατάλληλη να εντοπίσει τις διαθέσεις των ψηφοφόρων; Μήπως τα αποτελέσματα των ερευνών είναι πειραγμένα, συνειδητά αλλοιωμένα; Μήπως τα αποτελέσματα είναι κοντά στην πραγματικότητα αλλά δεν θέλω να το παραδεχτώ;


ΘΑ βάλω τις σκέψεις μου σε κάποια τάξη. Αυτοί που μπορούν να αποκρούσουν την καπιταλιστική επίθεση (“να καταργήσουν τα μνημόνια”) είναι μόνο το βιομηχανικό προλεταριάτο αλλά δεν το κάνει γιατί φοβάται (μη χάσει μεροκάματα, μην απολυθεί) – εάν δεν φοβόταν, θα το έκανε.
Ως ένα από τα λιγότερο πληττόμενα κοινωνικά στρώματα, ενώ δεν τα θέλει τα μνημόνια, σε γενικές γραμμές αδιαφορεί. Είμαι βέβαιος ότι το 98% του βιομηχανικού προλεταριάτου ψήφισε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα που έγραψε ιστορία. Όλα τα άλλα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται βάναυσα από την ανηλεή καπιταλιστική επίθεση, τα ανήκοντα στην εργατική και την μικρομεσοαστική τάξη, ενώ δεν θέλουν να χάσουν χρήματα και διακαιώματα και ελευθερίες (μνημόνια) είναι βέβαιο ότι δεν μπορούννα τα αποτρέψουν, να αποκρούσουν την καπιταλιστική επίθεση – εάν μπορούσαν θα το έκαναν· προσπάθησαν αλλά απέτυχαν, έφαγαν τα μούτρα τους. Όσο περνάει ο χρόνος και τα αποτελέσματα της επίθεσης είναι ορατά και αισθητά, τόσο η ένταση και η σφοδρότητα της απροθυμίας αυξάνει, με συνέπεια να φοβούνται όλο και λιγότερο, να μην φοβούνται σχεδόν καθόλου, σε σύγκριση με το βιομηχανικό προλεταριάτο.

 Γνωρίζουμε ότι το 65% του πληθυσμού είναι μισθωτοί της εκτέλεσης αλλά ένα 15-20% θέλουν τα μνημόνια – κυρίως κρατικοί και δημόσιοι υπάλληλοι (όχι όλοι ασφαλώς) και μισθωτοί σε μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις· το υπόλοιπο 45-50% σφοδρώς, σφοδρότατα δεν θέλει τα μνημόνια. Το 30% του πληθυσμού είναι οι αυτοαπασχολούμενοι και η μικρομεσοαστική τάξη· από αυτούς το 15-20% δεν θέλουν με σφοδρότητα τα μνημόνια. 

Συνολικά, αυτοί που δεν θέλουν σφοδρά τα μνημόνια είναι το 60-70% του πληθυσμού, των ψηφοφόρων έστω – ο βαθμός της θέλησης και της αποφασιστικότητας ποικίλει. Το δε 30-40% τα θέλουν διακαώς.


ΑΥΤΟ ακριβώς έδειξε και το δημοψήφισμα! Το δε 61,5% του ΟΧΙ θα ήταν πάνω από 65% εάν το ΚΚΕ σήκωνε το κεφάλι του και σταματούσε να γλείφει τον μπούτσον του – από τα ίδια του τα χύσια θα πνιγεί μια μέρα. Τι παρατηρούμε τώρα στις δημοσκοπήσεις; Παρατηρούμε ότι μόνο το πολύ 20% δεν θέλει τα μνημόνια και τα μέτρα (Χρυσή Αυγή, ΚΚΕ, Λαϊκή Ενότητα), ενώ πάνω από το 76%, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση ή με όλες σχεδόν τις δημοσκοπήσεις, θέλουν μνημόνια και μέτρα- περικοπές μισθών και συντάξεων και νέους φόρους. Να εικάσουμε ότι νομίζουν πως δεν θα εφαρμοστεί το τρίτο μνημόνιο και ότι δεν θα υπερψηφιστούν νέοι νόμοι; Ότι το αγνοούν; Δε νομίζω! Να εικάσουμε ότι η σφοδρότητα της θέλησής του και της αποφασιστικότητάς τους αμβλύνθηκε, μειώθηκε; Δε νομίζω. Να εικάσουμε ότι έχουν πειστεί πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή; Δε νομίζω. Διότι κι ακόμα θεωρούν ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, είναι τόσος ο θυμός τους που δεν τους ενδιαφέρει εάν υπάρχει εναλλακτική λύση ή όχι. Αυτό που θέλουν είναι να εκφράσουν την θέλησή τους αφού δεν μπορούν να καταργήσουν μνημόνια και νόμους.

ΘΑ μου πείτε ότι ψηφίζουμε για σχηματισμό κυβέρνησης. Ναι, αλλά αυτή η κυβέρνηση θα πάρει μέτρα και το γνωρίζουν. Να ψηφίσουν για σχηματισμό κυβέρνησης αυτοί που θέλουν μνημόνια και μέτρα το καταλαβαίνω. Αλλά να ψηφίσουν κόμματα που θα εφαρμόσει το νέο μνημόνιο και θα υπερψηφίσει νέους νόμους που θα αυξήσουν την λιτότητα δεν το καταλαβαίνω. Το ότι κάποιοι που ψήφισαν ΟΧΙ θα ψηφίσουν κόμματα μνημονιακά το θεωρώ βέβαιο, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε όμως εάν θα είναι λίγοι ή πολλοί. Να ψηφίσουν κόμματα μνημονιακά το μισό του 61, 5 (για να μη πω 65%) το θεωρώ απίθανο. Να συγκεντρώσουν συνολικά 78% το θεωρώ παντελώς απίθανο, σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση (ΝΔ. 31, ΣΥΡΙΖΑ. 31, ΠαΣοΚ, 5, Ποτάμι, 5, ΑΝΕΛΛ. 2, Λεβέντης 4).

ΚΑΤΙ λοιπόν δεν πάει καλά. 


Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι. Θα μπορούσαμε να εικάσουμε ότι θα είμαστε πιο κοντά στην πραγματικότητα εάν αυτό το 78% το περιορίσουμε στο 58-60%. Σε αυτή την περίπτωση, η ΝΔ δεν θα περάσει το 30% (ή ελάχιστα), ο ΣΥΡΙΖΑ θα κυμανθεί μεταξύ του 17-23% και το υπόλοιπο 8-10% να το μοιραστούν ΠαΣοΚ, Ποτάμι, ΑΝΕΛΛ και Λεβέντης. Εάν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε και η Χρυσή Αυγή θα αυξήσει τα ποσοστά της, και το ΚΚΕ, ενώ η Λαϊκή Ενότητα θα ξεπεράσει κατά πολύ το 5% (εγώ λέω ότι θα αγγίξει το 10%), ενώ κοντά στο 3% μπορεί να βρεθεί και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

ΣΤΑ ερωτήματα που έθεσα στην αρχή του σημειώματος απαντώ καταφατικά. Ναι, ο κόσμος κάνει πλάκα και δουλεύει ψιλό γαζί τις εταιρείες των δημοσκοπήσεων. Ναι, η μέθοδος τους (τηλέφωνα σε σταθερά μόνο) αφήνει έξω τη νεολαία και όχι μόνο. Ναι, είναι ικανοί να αλλοιώσουν τα αποτελέσματα των ερευνών τους. Κατά συνέπεια, οι ενστάσεις μου δεν οφείλονται μάλλον στο ότι δεν θέλω να παραδεχτώ τα αποτελέσματά τους.

ΣΕ λίγες μέρες όλες οι αμφιβολίες, οι ενστάσεις και οι επιφυλάξεις θα αρθούν: θα αφήσουμε την κινούμενη άμμο των βάσιμων εικασιών και των εύλογων υποθέσεων και θα εισέλθουμε στο στέρεο έδαφος της βεβαιότητας. Με μια νέα βεβαιότητα μπροστά στα μάτια μας θα μπορέσουμε να σκεφτούμε διαφορετικά.