 |
| Σεφέρης Γ. |
Διαβάζω τελευταία κάποια σχόλια δικαίως αγανακτισμένων και αηδιασμένων φίλων οι οποίοι ρέπουν προς την αποχή εκφράζοντας τον αποτροπιασμό και την περιφρόνηση τους απέναντι στο όντως στημένο παιχνίδι των εκλογών ανάμεσα στο ΝΑΙ και στο ΝΑΙ.
Διαβάζω επίσης στο διαδίκτυο μια σειρά “έγκυρων” αναλύσεων επίδοξων και μη “συνταγματολόγων”, οι οποίοι μας πληροφορούν ότι, αν η αποχή ξεπεράσει το 50%, το 60%, το 80% ή ακόμα και το… 100%, τότε ο Πάκης θα αποφανθεί ότι οι εκλογές είναι άκυρες, σύσσωμο το σύστημα θα παραιτηθεί και θα γίνει η επανάσταση.
Πρώτα πρώτα, ας ξεκαθαρίσουμε ότι, ακόμα και αν στις 20 Σεπτέμβρη αποφασίσουμε όλοι να κάτσουμε σπίτι μας ή να πάμε για καφέ ή για μπάνιο ή μεταναστεύσουμε ομαδικά για μια μέρα σε κάποια γειτονική χώρα -αλλά ο γάτος μου πάρει την παρέα του και προσέλθουν στις κάλπες-,
τότε την κυβέρνηση Τζίφρα ή Βαγγέλα ή την συγκυβέρνηση συνεργασίας των δυο, δεν μας την γλυτώνει κανένας.
Μάλιστα, όσο μεγαλύτερη θα είναι η αποχή, τόσο μεγαλύτερος θα είναι σαν ποσοστό ο αριθμός των κομματόσκυλων και των χάπατων που θα πάνε να ψηφίσουν μνημονιακά και άρα τόσο πιο εύκολα θα δούμε επιτέλους υπουργούς τον Σταύρο Θεοδωράκη και τον Βασίλη Λεβέντη.
Ας τονίσω εδώ ότι το ιδανικό για τα αφεντικά στις Βρυξέλλες αποτέλεσμα θα είναι μια κυβέρνηση της “δεξιάς” του Βαγγέλα με μια αντιπολίτευση του Τζίφρα σε ενδεχόμενη σύμπραξη με Λαφαζάνη στο όνομα της αναγεννημένης και αντιμνημονιακής φυσικά “αριστεράς”.
Δεν ξέρω αν έχει γίνει κατανοητό, αλλά, μετά όσα ψηφίστηκαν αυτό το όμορφο καλοκαιράκι -και ενώ κάναμε τα μπάνια μας-, τούτος εδώ ο τόπος έχει καταργηθεί σαν οντότητα με κρατική υπόσταση και έχει ενταχθεί σαν οικόπεδο ή παράρτημα στην ιδιοκτησία του ΕΜΣ. Claro?
Ο λόγος για τον οποίο ο Τζιφρας ανακοίνωσε την παραίτηση της κυβέρνησης και την προσφυγή στις εκλογές στον Πάκη και στον Γιούνκερ και όχι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στην Πρόεδρο της Βουλής, δεν ήταν από πίκα προς τη Ζωή αλλά γιατί το “να καεί, να καεί” έχει νομοθετήσει την αυτοκατάργηση του.
Όποιος θέλει να βάλει το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων, ας πάει εδώ και ας διαβάσει τις 4 τελευταίες γραμμές της σελίδας 12 του νόμου 4334/2015, ΦΕΚ Α 80-2015.
Όχι φυσικά πως οι Γερμανοί το πληροφορήθηκαν τότε, ίσα ίσα αυτοί είχαν αποφασίσει τα περί εκλογών, απλά περιγράφω τον νέο τρόπο επίσημης επικοινωνίας μεταξύ μπανανίας και αφεντικών της.
Γιατί όμως οι Γερμανοί αποφάσισαν τις εκλογές;
Θέλει και ρώτημα; Όλοι το έχουμε καταλάβει, ακόμα και ο γάτος μου (αυτός θα πάει οπωσδήποτε να ψηφίσει) το έχει καταλάβει.
Γιατί ακόμα δεν έχουν μπει σε εφαρμογή τα μέτρα και γιατί τώρα είμαστε μπερδεμένοι, ζαλισμένοι από την μέγα κωλοτούμπα Τζίφρα και σίγουρα με το ηθικό στα τάρταρα.
Κατά συνέπεια, η αποχή θα είναι μεγάλη και η διασπορά σε κόμματα, υποκόμματα και κομματίδια ακόμα μεγαλύτερη.
Αποτέλεσμα ένα νέο 15μελές για τον Τζίφρα, αυτή τη φορά κοινοβουλευτικό, που μάλλον θα το ονομάσουν “εθνικής σωτηρίας” ή κάπως έτσι.
Το είχε πει εξάλλου αυτή η αξέχαστη γυναικάρα, η Μαλβίνα: “Κυβέρνηση που λυσσά να μείνει στην εξουσία σε χώρα πτωχευμένη, ή έχει περιθώρια ακόμα να φάει ή φοβάται την φυλακή”.
Και από 1η Οκτώβρη, με αστρονομική πλειοψηφία των σωτήρων στη Βουλή, θα αρχίσουν οι εφαρμοστικοί.
Τι σημαίνουν αυτή τη φορά οι εφαρμοστικοί;
Καμία σχέση με τους προηγούμενους. Τώρα έρχεται το κυρίως πιάτο. Αποχαιρετήστε συντάξεις που τρέφουν την μισή κοινωνία σήμερα, αποχαιρετήστε σχολεία, νοσοκομεία, ενέργεια, νερό αποχαιρετήστε ακόμα και δήμους αν τυχόν κριθούν “μη παραγωγικοί” ή “μη αξιοποιήσιμοι”.
Έτσι για να κάνω ένα παράδειγμα:
Αν ο τόπος που ζω, ο ιδιώτης επενδυτής κρίνει ότι είναι ένα καλό μέρος για ταφή τοξικών ή πυρηνικών αποβλήτων που χρόνια τώρα πάνε πέρα δώθε μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας με τους οικολόγους να σπάνε καρύδια και να ξαπλώνουν πάνω στις γραμμές του τρένου, τότε προχωράει σε επίταξη ή απαλλοτρίωση σε εξευτελιστικές τιμές -κάτι έχω ακούσει για 3 έως 5 ευρώ το τετραγωνικό- όλων των ακινήτων της περιοχής, ανεξαρτήτως χρεών των ιδιοκτητών.
Βέβαια, μπορεί να είμαστε τυχεροί και αντί για απόβλητα να μας φέρουν μπουρδέλα, πάντως το ξεσπίτωμα δεν το γλυτώνουμε.
Δια νόμου, διότι πρόκειται για επένδυση, πρόκειται για συνεισφορά του ιδιώτη επενδυτή στην ανάπτυξη της οικονομίας της πατρίδας, να μην βγάλει και το κέρδος του ο άνθρωπος;
Συνεπώς, ξαναρωτάω, έχουμε Plan B; Βάζουμε το νιονιό να δουλέψει; Ή περιμένουμε τον Άι Βασίλη με τα δώρα ή την παγκόσμια προλεταριακή επανάσταση;
Όπως γνωρίζεις φίλε Πιτσιρίκο, εγώ την πρόταση μου την έχω κάνει και μάλιστα πρόσφατα την έχω εμπλουτίσει περαιτέρω με την αρωγή του ίδιου του Άρη Βελουχιώτη: Ο Άρης και η κάλπη.
Γιατί κάνω αυτή την πρόταση; Προφανώς για να εκπροσωπηθεί πολιτικά εκείνο το 61,3% που έμεινε δυστυχώς ορφανό μια και οι εγκέφαλοι του αντιμνημονιακού στρατόπεδου δεν εδέησαν να εκφράσουν παλλαϊκά το ΟΧΙ.
Για σκέψου, όμως, Πιτσιρίκο: Ένα “Μέτωπο του ΟΧΙ”, με πνευματικό ηγέτη τον Μίκη, πολιτικό ηγέτη την Ζωή, που θα περιλάμβανε ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΠΑΜ, ΣΧΕΔΙΟ Β και κάθε άλλη αντιμνημονιακή δύναμη δεν θα ήταν σε 10 μέρες κυβέρνηση;
Με συγχωρείς, αλλά είναι να μουτζώνεις με χέρια και με πόδια ή δεν είναι; Βρωμάει ή δεν βρωμάει η δουλειά;
Τέλος πάντων, το μέτωπο δεν φτιάχτηκε, ας στείλουμε τουλάχιστον μέσα κάποιον που να είναι ικανός να αποτρέψει την κυβερνητική σταθερότητα.
Που να καταγγέλλει στ” αλήθεια. Που να καβαλάει τα έδρανα. Που να καλεί τον κόσμο στη Βουλή.
Εμάς μας συμφέρει η ακυβερνησία όχι η σταθερότητα.
Γιατί πολιτική σταθερότητα, για τον κοσμάκη σημαίνει θάνατος.
Τελειώνω με μια ανάλυση για κατέχοντες διδακτορικό επί μαρξιστικών σπουδών, οι υπόλοιποι ας με συγχωρήσουν.
Σύντροφοι
Το καθεστώς της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας έχει καταλυθεί. Ο ταξικός αγώνας σήμερα είναι κατά της νέας κυρίαρχης τάξης του εξελιγμένου σε χρηματοπιστωτική μορφή καπιταλισμού, δηλαδή της ελίτ του 1%, ο κοινωνικός αντίπαλος της οποίας δεν είναι πια απλά η εργατική τάξη, αλλά το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας από μεσο-αστούς και κάτω.
Σχεδόν ολόκληρη η κοινωνία ωθείται προς μια μάζα νομάδων άνευ ιδιοκτησίας σε κατάσταση απόλυτης ένδειας χειρότερης από αυτή της δουλοκτησίας στην οποία τουλάχιστον ένα πιάτο φαΐ ήταν εξασφαλισμένο. Το προσφυγικό δράμα της τελευταίας περιόδου το επιβεβαιώνει.
Σύντροφοι, σκεφτείτε διαλεκτικά.
Φίλε Πιτσιρίκο, χαιρετώ
Ο Γιώργος του ΚΛΙΚ
(Αγαπητέ Γιώργο, το μέτωπο έρχεται. Στις 21 Σεπτεμβρίου, μετά τις εκλογές της απάτης. Να είσαι καλά.)
http://pitsirikos.net/