του Δ.Καζάκη
γ.γ ΕΠΑΜ
Δεν ξέρω ποιός νοσηρός νους επίνοησε το διπλό νόμισμα ως πρόταση για την Ελλάδα του ευρώ. Αυτό που ξέρω είναι ότι η συγκεκριμένη πρόταση κυκλοφορεί στην πιάτσα από το καλοκαίρι του 2010. Εκπονήθηκε από τους τραπεζικούς κύκλους των ΗΠΑ και προμοτάρεται έκτοτε με πάθος από τους ακαδημαικούς κι αναλυτές πρωτίστως του Σόρος.
Διπλό νόμισμα σημαίνει παράλληλη κυκολοφορία δύο διαφορετικών νομισμάτων σε μια οικονομία. Το ένα είναι "σκληρό" υψηλής συναλλακτικής αξίας, ώστε να χρησιμεύει στον αποθησαυρισμό και τη συσσώρευση κεφαλαίου. Ενώ το άλλο είναι "μαλακό" ευτελούς αξίας που χρησιμεύει στις εσωτερικές συναλλαγές και τις πληρωμές αμοιβών.
Τον τελευταίο καιρό έχει δημιουργεί μια "ανίερη συμμαχία" για το διπλό νόμισμα. Το προτείνουν από το εξωτερικό. Το προτείνουν κυβερνητικά στελέχη, ορισμένοι πάλαι ποτέ θιασώτες της δραχμής και προσφάτως ανανήψαντες ελέω πολιτικών φιλοδοξιών, αλλά και αρκετοί από εκείνους που αναθεματίζουν την έξοδο από το ευρώ και την εισαγωγή δραχμής, δηλαδή εθνικού νομίσματος.
Μάλιστα ορισμένοι από αυτούς το πάνε ακόμη πιο μακριά. Προτείνουν στη θέση του δεύτερου ευτελούς νομίσματος, την εισαγωγή μιας υποσχετικής, ενός IOU, που κοινώς αποκαλείται σκριπ (scrip). Πώς θα γίνει η εισαγωγή του; Πολύ απλά. Όταν η κυβέρνηση και οι δανειστές το αποφασίσουν θα αρχίσουν να πληρώνουν τις υποχρεώσεις σε μισθούς, συντάξεις και δημόσιες δαπάνες σε σκριπ, δηλαδή με υποσχετικές. Μόνο και μόνο για να μείνουν τα ευρώ διαθέσιμα για την πληρωμή του χρέους.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να δεχθούν αυτά τα υποσχετικά, τα σκριπ. Το τι θα γίνει κατόπιν, το ξέρουν πολύ καλά όσοι πληρώθηκαν με ειδικά ομόλογα του δημοσίου, αντί για αποζημιώσεις όταν απολύθηκαν από την Ολυμπιακή. Θα πάνε οι κάτοχοι των σκριπ στον μπακάλη επί παραδείγματι και θα διαπιστώσουν ότι είτε δεν το δέχεται, είτε το δέχεται σε υποτιμημένη αξία της ονομαστικής του.
Το ίδιο και οι τράπεζες που θα συνεχίσουν να ζητούν την εξυπηρέτηση των δανείων σε ευρώ. Η μαύρη αγορά ευρώ και υποσχετικής (σκριπ) θα αρχίσει να καλπάζει. Οι υποτιμήσεις της υποσχετικής ως δεύτερου νομίσματος θα είναι τόσο απανωτές έναντι του ευρώ, που σε μικρό χρονικό διάστημα δεν θα αξίζει ούτε καν το χαρτί πάνω στο οποίο έχει τυπωθεί.
Η πληρωμή των αμοιβών της εργασίας σε δεύτερο νόμισμα, πολύ περισσότερο αν είναι σκριπ, καθώς και ο ταχύτατος ευτελισμός του έναντι του ευρώ, θα ρίξουν με τέτοια ταχύτητα τις αξίες ακινήτων και περιουσιών, ώστε πολυκατοικίες ολόκληρες, ή άλλα πολύτιμα ακίνητα θα αγοράζονται εξ ανάγκης έναντι ελάχιστων ευρώ.
Ποιός θα βγει κερδισμένος; Όποιος έχει αποθησαυρίσει ευρώ, καθώς η συναλλακτική του αξία έναντι του δεύτερου νομίσματος θα καλπάζει προς τα πάνω. Χαμένος θα είναι όποιος εξαρτάται από την εργασία του, ή τη σύνταξή του για να επιβιώσει κι έτσι θα είναι υποχρεωμένος να πληρώνεται στο δεύτερο ευτελές νόμισμα, ή την υποσχετική (σκριπ).
Το διπλό νόμισμα έχει δοκιμαστεί από την αρχαιότητα. Δεν υπάρχει παρά μόνο ένας λόγος για την εισαγωγή του. Να ξεφτιλιστεί κυριολεκτικά η αξία της εργασίας, αλλά και οι αξίες των περιουσιών της πλειοψηφίας προς όφελος όσων έχουν συσσωρεύσει, ή αποθησαυρίσει το "σκληρό" νόμισμα. Όποιος λοιπόν το προτείνει σήμερα ως λύση για την Ελλάδα, είτε το κάνει από εγκληματική άγνοια, είτε επιδιώκει το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της χώρας στους αφέντες του ευρώ.
Δημοσιεύτηκε στην kontranews της Κυριακής, 3/5/2015
Δεν ξέρω ποιός νοσηρός νους επίνοησε το διπλό νόμισμα ως πρόταση για την Ελλάδα του ευρώ. Αυτό που ξέρω είναι ότι η συγκεκριμένη πρόταση κυκλοφορεί στην πιάτσα από το καλοκαίρι του 2010. Εκπονήθηκε από τους τραπεζικούς κύκλους των ΗΠΑ και προμοτάρεται έκτοτε με πάθος από τους ακαδημαικούς κι αναλυτές πρωτίστως του Σόρος.
Διπλό νόμισμα σημαίνει παράλληλη κυκολοφορία δύο διαφορετικών νομισμάτων σε μια οικονομία. Το ένα είναι "σκληρό" υψηλής συναλλακτικής αξίας, ώστε να χρησιμεύει στον αποθησαυρισμό και τη συσσώρευση κεφαλαίου. Ενώ το άλλο είναι "μαλακό" ευτελούς αξίας που χρησιμεύει στις εσωτερικές συναλλαγές και τις πληρωμές αμοιβών.
Τον τελευταίο καιρό έχει δημιουργεί μια "ανίερη συμμαχία" για το διπλό νόμισμα. Το προτείνουν από το εξωτερικό. Το προτείνουν κυβερνητικά στελέχη, ορισμένοι πάλαι ποτέ θιασώτες της δραχμής και προσφάτως ανανήψαντες ελέω πολιτικών φιλοδοξιών, αλλά και αρκετοί από εκείνους που αναθεματίζουν την έξοδο από το ευρώ και την εισαγωγή δραχμής, δηλαδή εθνικού νομίσματος.
Μάλιστα ορισμένοι από αυτούς το πάνε ακόμη πιο μακριά. Προτείνουν στη θέση του δεύτερου ευτελούς νομίσματος, την εισαγωγή μιας υποσχετικής, ενός IOU, που κοινώς αποκαλείται σκριπ (scrip). Πώς θα γίνει η εισαγωγή του; Πολύ απλά. Όταν η κυβέρνηση και οι δανειστές το αποφασίσουν θα αρχίσουν να πληρώνουν τις υποχρεώσεις σε μισθούς, συντάξεις και δημόσιες δαπάνες σε σκριπ, δηλαδή με υποσχετικές. Μόνο και μόνο για να μείνουν τα ευρώ διαθέσιμα για την πληρωμή του χρέους.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να δεχθούν αυτά τα υποσχετικά, τα σκριπ. Το τι θα γίνει κατόπιν, το ξέρουν πολύ καλά όσοι πληρώθηκαν με ειδικά ομόλογα του δημοσίου, αντί για αποζημιώσεις όταν απολύθηκαν από την Ολυμπιακή. Θα πάνε οι κάτοχοι των σκριπ στον μπακάλη επί παραδείγματι και θα διαπιστώσουν ότι είτε δεν το δέχεται, είτε το δέχεται σε υποτιμημένη αξία της ονομαστικής του.
Το ίδιο και οι τράπεζες που θα συνεχίσουν να ζητούν την εξυπηρέτηση των δανείων σε ευρώ. Η μαύρη αγορά ευρώ και υποσχετικής (σκριπ) θα αρχίσει να καλπάζει. Οι υποτιμήσεις της υποσχετικής ως δεύτερου νομίσματος θα είναι τόσο απανωτές έναντι του ευρώ, που σε μικρό χρονικό διάστημα δεν θα αξίζει ούτε καν το χαρτί πάνω στο οποίο έχει τυπωθεί.
Η πληρωμή των αμοιβών της εργασίας σε δεύτερο νόμισμα, πολύ περισσότερο αν είναι σκριπ, καθώς και ο ταχύτατος ευτελισμός του έναντι του ευρώ, θα ρίξουν με τέτοια ταχύτητα τις αξίες ακινήτων και περιουσιών, ώστε πολυκατοικίες ολόκληρες, ή άλλα πολύτιμα ακίνητα θα αγοράζονται εξ ανάγκης έναντι ελάχιστων ευρώ.
Ποιός θα βγει κερδισμένος; Όποιος έχει αποθησαυρίσει ευρώ, καθώς η συναλλακτική του αξία έναντι του δεύτερου νομίσματος θα καλπάζει προς τα πάνω. Χαμένος θα είναι όποιος εξαρτάται από την εργασία του, ή τη σύνταξή του για να επιβιώσει κι έτσι θα είναι υποχρεωμένος να πληρώνεται στο δεύτερο ευτελές νόμισμα, ή την υποσχετική (σκριπ).
Το διπλό νόμισμα έχει δοκιμαστεί από την αρχαιότητα. Δεν υπάρχει παρά μόνο ένας λόγος για την εισαγωγή του. Να ξεφτιλιστεί κυριολεκτικά η αξία της εργασίας, αλλά και οι αξίες των περιουσιών της πλειοψηφίας προς όφελος όσων έχουν συσσωρεύσει, ή αποθησαυρίσει το "σκληρό" νόμισμα. Όποιος λοιπόν το προτείνει σήμερα ως λύση για την Ελλάδα, είτε το κάνει από εγκληματική άγνοια, είτε επιδιώκει το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της χώρας στους αφέντες του ευρώ.
Δημοσιεύτηκε στην kontranews της Κυριακής, 3/5/2015