του Θ.Συμβουλόπουλου *
Μετά από το μεγαλοπρπεπές ΟΧΙ της συντριπτικής πλειοψηφίας, και εμπρός στον τρόμο της αδιαμφισβήτητης ετυμηγορίας του ελληνικού λαού για σταμάτημα κάθε εκβιασμού και πολιτικών λιτότητας απ' όπου κι αν προέρχεται, το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα σε ένα σκηνοθετημένο κρεσέντο υποκρισίας και υποταγής εξέδωσε το παρακάτω ανακοινωθέν:
««Η πρόσφατη ετυμηγορία του Ελληνικού Λαού δεν συνιστά εντολή ρήξης, αλλά εντολή συνέχισης και ενίσχυσης της προσπάθειας για την επίτευξη μιας κοινωνικώς δίκαιης και οικονομικώς βιώσιμης συμφωνίας.
Προς αυτή την κατεύθυνση η Κυβέρνηση αναλαμβάνει την ευθύνη για την συνέχιση των διαπραγματεύσεων. Και ο κάθε Πολιτικός Αρχηγός θα συμβάλλει, αντιστοίχως, στο πλαίσιο του θεσμικού και πολιτικού του ρόλου.
Κοινός στόχος είναι η επιδίωξη λύσης η οποία θα διασφαλίζει:
• Την επαρκή κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της Χώρας.
• Αξιόπιστες μεταρρυθμίσεις, με κριτήριο την δίκαιη κατανομή των βαρών και προώθηση της ανάπτυξης, με τις κατά το δυνατόν λιγότερες υφεσιακές επιπτώσεις.
• Ισχυρό, εμπροσθοβαρές, αναπτυξιακό πρόγραμμα, πρωτίστως για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας.
• Δέσμευση για την έναρξη ουσιαστικής συζήτησης ως προς την αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους»».
Αυτό κατάλαβε ο κ Τσίπρας; Αυτό απάντησε ο ελληνικός λαός; Απάντησε δηλαδή, μετά από την πιο ξετσίπωτη προπαγάνδα του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος για τον κίνδυνο εξόδου από την ευρωζώνη που δεν τον πτόησε, ότι το «όχι» δεν συνιστά εντολή ρήξης;
Πως είναι δυνατόν σαν μια αγαπημένη οικογένεια σύσσωμοι οι πολιτικοί αρχηγοί να ομονοούν για το μη προφανές;
Αλλά αντίθετα να συμφωνούν στην παραίνεση του κ. Ολάντ σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές, στην δέσμευση όλων να αποτυπωθεί στο κοινό ανακοινωθέν ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν συνιστά ρήξη;
Ούτε ο Μαυροκορδάτος δεν είχε προβεί σε τόσο μεγάλη μηχανοραφία στα χρόνια της επανάστασης, όταν προσπαθούσε να πείσει του καπεταναίους ότι το δάνειο από την Αγγλία θα είναι σωτήριο για την απελευθέρωση της πατρίδας.
Με άλλα λόγια οι πολιτκοί αρχηγοί, συμπεριλαμβανομένου και του «αντιστασιακού» Τσίπρα, συμφώνησαν σε:
1. Νέο επώδυνο δανεισμό για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών των τραπεζών, και την στήριξη του πιο σαράφικου τραπεζικού συστήματος προφανώς μέσω καινούργιας ανακεφαλοποίησης.
2. Την λήψη υφεσιακών μέτρων με υποτιθέμενη ανακατονομή των βαρών, σε μια οικονομία που δεν αντέχει ούτε ένα ευρώ μέτρα. Οι προτάσεις των 47 σελίδων περιείχαν ανάλογα μέτρα.
3. Εμπροσθοβαρές πρόγραμμα περαιτέρω απορύθμισης της αγοράς εργασίας, με την χρησιμοποίηση της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ και του ILO.
4. Την δέμευση ότι στο άμεσο μέλλον.... θα συζητηθεί η αντιμετώπιση της βιωσιμότητας του χρέους, ένα χρέος που το μόνο που υπάρχει στο τραπέζι είναι η μετακύλισή του στο διηνεκές και στις επόμενες γενιές. Αν υπάρχουν!!
Αυτό είναι το πολιτικό διακύβευμα του δημοψηφίσματος από την μεριά τους. Πλήρως αναντίστοιχο με την θέληση και την ετυμηγορία του ελληνικού λαού.
Ποτέ άλλοτε στην ιστορία, με τις λίγες μου γνώσεις, δεν γνωρίζω να παραφράζεται τόσο ξεδιάντροπα ένα σαφέστατο μήνυμα υπέρβασης του ελληνικού λαού, στο όνομα της πάση θυσία παραμονής στο κρεματόριο μιας καταδικασμένης νομισματικής ένωσης, που στην προσπάθειά της να σωθεί, ρευστοποιεί λαούς και κράτη.
Ποτέ άλλοτε δεν ήταν σύσσωμο το πολιτικό σύστημα της χώρας τόσο ανερυθρίαστα αντίπαλο και αντίθετο στα πραγματικά συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας, που εκφράζονται μέσω της κατοχύρωσης της λαϊκής κυριαρχίας.
Η προσπάθεια όμως παρερμήνευσης του δημοψηφίσματος, θα βρεθεί σύντομα εξαιρετικά έκθετη με τις πράξεις τους.
Ευτυχώς που τα πράγματα ξεκαθαρίζουν γρήγορα.
Ο λαός μας τους εγκλώβισε όλους. Γι' αυτό η τελική προσπάθεια χειραγώγησης του, ξεκίνησε.
* Ο Θ.Συμβουλόπουλος ειναι μέλος της Π.Γ του ΕΠΑΜ