του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη
Ζούμε σε μια πρωτοφανή ατμόσφαιρα πλήρους παραμόρφωσης της Δημοκρατίας, όπου οι Επικυρίαρχοι «θεσμοί» της Ευρωένωσης θέλουν να μας υπαγορεύσουν από το ποιος θα είναι ο φόρος στο γάλα της κάθε ημέρας, το πότε, και αν, θα υπάρχει ψωμί στο τραπέζι, μέχρι το πώς θα επιλέγουμε την κάθε απόφασή μας, έτσι ώστε να μην μπορούμε να διαφεντεύουμε τις ζωές μας, τον τόπο μας, το μέλλον μας.
Υπερεθνικοί θεσμοί, απρόσωποι και μη εκλεγμένοι, δρώντας ως αδίστακτοι εισβολείς και κοινοί τραμπούκοι, προσπαθούν να αποσπάσουν με εκβιασμό το «ΝΑΙ» από έναν ολόκληρο λαό, που σημαίνει την εθελούσια ιστορική αυτοκτονία του και την παράδοση της χώρας σε μια α-εθνική διακυβέρνηση «ποταμίσιων» τεχνοκρατών made in Berlin.
Από την έδρα του, σε ένα από τα ελάχιστα κτίρια του χιτλερικού Βερολίνου που έμειναν όρθια μετά το 1945, το μέγαρο της γερμανικής αεροπορίας του Χέρμαν Γκαίρινγκ, όπου είναι σήμερα το...
διαμέρισμά του, ο σύγχρονος «Φύρερ» με το καροτσάκι, Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, κατευθύνει την επίθεση του Άξονα της γερμανικής ελίτ με το διεθνές χρηματιστηριακό κεφάλαιο εναντίον της Ελλάδας.
Στους δρόμους και τα σπίτια των πόλεών μας αντηχούν οι κρότοι από τον βομβαρδισμό τηςglobalμιντιακής Λουφτβάφε, που επιχειρεί να σπείρει βόμβες τρόμου στα μυαλά και τις ψυχές των Ελλήνων και να μεταστρέψει την απόφαση του ΟΧΙ, που ήταν πάνω από 70% πριν αποφασίσουν οι Ευρωκράτες να αρχίσει το θέατρο του παραλόγου με τις κλειστές τράπεζες.
Εδώ και καιρό λέγαμε για το ότι οι ελίτ της παγκοσμιοποίησης και της Ε.Ε. είναι τέρατα χωρίς τσίπα, χωρίς ανθρωπιά και αίσθηση κοινωνίας, αλλά αυτά ακούγονταν σαν «συνωμοσιολογικά» τραβηγμένες περιγραφές από την αφελή «Ευρωαριστερά» και τους εθνομηδενιστικούς κύκλους. Τώρα τα νοιώθουν στο πετσί τους, αφού «έπεσε ο ουρανός (του ευρώ) στο κεφάλι» τους και σέρνουν τον τόπο σ’ ένα εκτός τόπου και χρόνου εξαναγκασμένο Δημοψήφισμα, ενώ θα έπρεπε από τον πρώτο μήνα να πάρουν γρήγορα τα μέτρα τους εναντίον των τοκογλύφων και να έχουν απευθυνθεί εγκαίρως στον λαό.