του M.Νευραδάκη
Ούτε μία φορά δεν μπορεί η Ελλάδα να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση, να πάρει μία θαρραλέα απόφαση, ένα μεγάλο βήμα. Να κάνει αυτό που έχουν κάνει χώρες όπως η Ισλανδία και η Αργεντινή. Μία ζωή ραγιάδες, ξενομανείς, και κατώτεροι των περιστάσεων, με αιώνιο κόμπλεξ κατωτερότητας σε σχέση με τους "πολιτισμένους λαούς της Δύσης." Κουτοπόνηροι όταν πραγματικά δεν κάνει καλό, αλλά όταν πραγματικά χρειάζεται, ευκολόπιστοι και ηλίθιοι όσο κανένας άλλος λαός στον πλανήτη.Μία φορά σε αυτήν την καταραμένη χώρα δεν μπορεί να επικρατήσει το σωστό, το καλό, το δίκαιο. Μία ζωή πρέπει να επικρατήσουν τα λαμόγια, οι μέτριοι, οι επαγγελματίες ψεύτες. Ας μου πει κάποιος πως μετά από την κατάρρευση της ΝΔ και ιδίως του ΠΑΣΟΚ, πως το μεγαλύτερο ποσοστό αποφάσισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η λύση. Μην μου πει κανείς ότι έτσι αυθόρμητα έγινε ή ότι "ήταν απόφαση του Ελληνικού λαού" γιατί θα τον βρίσω. Υπάρχει λόγος γιατί ένα κόμμα του 3% εκτοξεύτηκε ενώ τόσα άλλα αντιμνημονιακά κόμματα έμειναν στάσιμα, ενώ οι ψηφοφόροι υποτίθεται ότι ήταν "αγανακτισμένοι."
Και τα τέως "αγωνιστικά" ΜΜΕ τι έγιναν; Έχουμε την "νέα και ανανεωμένη" ΕΡΤ να λειτουργεί ως το γραφείο τύπου του Τσίπρα. Το Hot Doc να γλύφει την ιδέα μίας Ευρώπης που ουδέποτε υπήρξε εκτός από τις αντιλήψεις των Ευρωλάγνων. Η Εφημερίδα των Συντακτών να προσπαθεί να γίνει πιο φιλοΣΥΡΙΖΑ από την ίδια την Αυγή. Και καπάκι, τον "καλό" και "αντικειμενικό" Χουντονικολάου, τσιράκι του συστήματος μαζί με τον συνέταιρο του τον Κουρή (Αυριανή) που έχει πάρει επάνω του την υπόθεση "διαμόρφωσης της κοινής γνώμης" στην Ελλάδα. Έχουμε αυτούς, και έχουμε τους ηλίθιους που ακόμα τους δίνουν τηλεθέαση, ακροαματικότητα, και που αγοράζουν ακόμα τις βρωμοφυλλάδες τους που δεν κάνουν ούτε για να τυλίγεις ψάρια.
Αυτά, στην Ελλάδα του 2015. Να την χαιρόσαστε.