Συμπολίτες μου δεν θέλω να σας στενοχωρήσω αλλά νομίζω πως άδικα περιμένετε την ρήξη ή τον συμβιβασμό…Αλλά για μια στιγμή.Έχω μπερδευτεί στ’αλήθεια. Πρώτα με μπέρδεψαν οι κυβερνήτες,αφού αντί για μνημόνιο αυτοί έλεγαν συμφωνία. Μετά αντί για τρόϊκα,αυτοί έλεγαν θεσμούς. Με τα πολλά και με τα λίγα το παραμύθι πάλιωσε και λίγο ως πολύ ο κοσμάκης τό ‘χαψε κι αυτό και πάμε γι’ άλλα τώρα. Τώρα το δίλημμα που ταλανίζει τις συνειδήσεις του κόσμου είναι ρήξη ή συμβιβασμός.
Ακούστε κάτι…μέχρι πρότινος, δηλαδή στις τελευταίες εκλογές που κέρδισε η ΝΔ κάποιοι στο εργοστάσιο,-εργάτες εννοώ -ψηφίσανε Σαμαρά για να μείνουν στο ευρώ. Στο ευρώ μείνανε αλλά χωρίς ευρώ στις τσέπες…Τώρα ψηφίσανε Τσίπρα για να μείνουν στο ευρώ αλλά και να έχουν και ευρώ στις τσέπες. Και εδώ που τα λέμε καλά έκαναν αφού λίγο ώς πολύ έτσι τους τάξανε. Ακόμη περιμένουν…
Αλλά ευρώ -κι όταν λέμε ευρώ εννοούμε την παραμονή μας στην Ε.Ε. με τους δικούς τους όρους-και γεμάτες τσέπες είναι πράγματα ασυμβίβαστα αυτή την εποχή. Όμως ο κόσμος δέν θέλει να μάθει από την πρόσφατη ιστορία. Εξακολουθεί να πιστεύει πως κάποιοι «ειδικοί»μπορούν να διαχειριστούν με επιτυχία τις αιτίες της δυστυχίας του.
Αλλά για την κάθε είδους απάτη,η ευθύνη βαραίνει εξίσου τον απατεώνα αλλά και αυτόν που άφησε τον εαυτό του να εξαπατηθεί. Πολλάκις μάλιστα.
Το πρόβλημα ξεκινά όταν αφήνεις τους πολιτικούς τσαρλατάνους κάθε είδους να σου γεμίζουν με ελπίδες το αδειανό κεφάλι σου και την κουρασμένη από τις μαλακίες 45 χρόνων και βάλε ελληνικής πραγματικότητας. Γνωρίζοντας πως το σύστημα δεν μεταρρυθμίζεται,μόνο καταστρέφεται.
Μάθε τώρα τούτο που είναι παγκόσμιος νόμος της φύσης αλλά και του ανθρώπου. Ξέχνα για μιά στιγμή τους νόμους αυτών που ελέγχουν τη ζωή σου,ξέχνα τις οικονομίστικες μπούρδες που είναι χρήσιμες μόνο γι’αυτούς που διαχειρίζονται τα δισεκατομμύρια,κι όχι για σένα που παλεύεις για λίγα ψωροευρώ. Αυτά, αυτοί τα έχουν για τροφή για γάτες και σκυλιά πολυτελείας…
Δεν μπορεί να υπάρξει έντιμος συμβιβασμός ούτε και ρήξη με τον δυνάστη σου,με αυτόν που ελέγχει την οικονομία σου,το κράτος σου,τη ζωή σου. Έπειτα σε κάθε διαμάχη πρωτίστως, είναι θέμα συσχετισμού δυνάμεων. Δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τον λύκο την στιγμή που είσαι πρόβατο! Το μόνο που μπορεί να υπάρξει με αυτούς που βρίσκονται εκεί για να υπερασπίζονται ένα παγκόσμιο σύστημα ελέγχου κι εκμετάλλευσης,είναι μια κάποιου τύπου λύση που κατα 90% θα ευνοεί το σύστημα και κατα 10% όχι τον λαό αλλά το κράτος. Όπου φυσικά ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΕΣ.Ο μόνος τρόπος να συμβιβαστείς με τους δυνάστες σου είναι να τους χώσεις 4 μέτρα κάτω απο τη γη. Άν δεν το κάνεις πρώτος εσύ,θα το κάνουν αυτοί!
Στο κατώφλι της νέας πραγματικότητας που δημιουργείται όχι μόνο για τους Έλληνες αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο, νικητές είναι όσοι είναι ιδιοκτήτες του κόσμου, μαζί με τους υπηρέτες τους, αφέντες των πάντων που κινούνται και δεν κινούνται. Μυαλών,δεξιοτήτων,υγείας,εκπαίδευσης,τεχνολογίας,επιστήμης, και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο κοινός νους.Όλοι οι υπόλοιποι είμαστε σκλάβοι!
Καλό θα είναι λοιπόν να δεχθούμε πως είμαστε ηττημένοι σαν άνθρωποι.Και είμαστε ηττημένοι εδώ και εκατοντάδες χρόνια ή και χιλιάδες.Από την απαρχή της ανθρώπινης ιστορίας και με εξαίρεση κάποια λαμπρά διαστήματα ανθρώπινης αυταπάρνησης και γενναιότητας που οι άνθρωποι προσπάθησαν να διεκδικήσουν τα αυτονόητα,όπως η ελευθερία, η ισότητα ,η δικαιοσύνη πανανθρώπινες αξίες διατρεβλωμένες στην πάροδο του χρόνου,αξίες βιασμένες και παραδομένες στην διαστροφή των αριστοκρατών αλλά και στην συνείδηση του μέσου ανθρώπου που αρέσκεται στις ονειρώξεις της κάθε θρησκείας, της κάθε «δημοκρατίας»,που αποχαυνωμένος από την πολύ διαφήμιση και την εκτεταμένη προπαγάνδα το μυαλό του μέσου ανθρώπου έγινε ένας χυλός όπου την κουτάλα την κρατάνε οι τύραννοι,οι καταπιεστές, και οι επιστήμονες της εξαπάτησης που σου διοχετεύουν μέσα από την τηλεόραση και τις βρωμοφυλλάδες τους, τα χυδαία ψέματά τους, και όλοι αυτοί μαζί ανακατεύουν την κουτάλα συνεχώς, μέχρι που να γίνουν όλα ένα.Κι αυτή είναι η μοίρα όλων των σκλάβων. Όλων μας.
Όλα είναι στημένα.Ο πόλεμος που μαίνεται δεν είναι μεταξύ των σκλάβων και των αφεντών. Αυτό θα ήταν μια ελπιδοφόρα αρχή.Να κατανοήσει ο σκλάβος, ΕΣΥ δηλαδή ,πως τίποτε άλλο δεν μένει πια για εμάς παρα να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Να αποτινάξουμε τις αλυσίδες,να πολεμήσουμε για το μέλλον μας και τη ζωή μας. Κι ύστερα τί σημασία θα είχαν οι οικονομίστικες μαλακίες τους και οι νόμοι τους και τα χρέη που μας φορτώνουν για να μας εκμεταλλεύονται.
Να θυμάστε επίσης πως κρατάνε όσους είναι χρήσιμοι στα σχέδιά τους.Τους υπόλοιπους τους εξοντώνουν με διάφορους τρόπους. Και ύστερα τί θα βρίσκανε πιά για να σκοτώσουνε όταν θα είχαν μπροστά τους όχι μια αδρανή μάζα που είναι ευκολόπιστη σε κάθε πολιτικό ψέμα ή σε κάθε νόμο και θρησκεία που υπάρχουν μόνο για να ενισχύουν τις αλυσίδες μας. Αλλά θα είχανε να αντιμετωπίσουν συνειδητά αποφασισμένους ανθρώπους που επιτέλους διεκδικούν με ίσους όρους το δικαίωμα να ζούν και να εξελίσσονται με αξιοπρέπεια μέσα σε απόλυτα ίσες και αξιοκρατικές κοινωνίες.
Ο πόλεμος γίνεται μεταξύ των αφεντών,αφού τα κράτη και τα έθνη είναι παραδομένα σε αυτούς.Και ό,τι καλό και δημιουργικό γεννιέται από εμάς το καρπώνονται αυτοί. Εμείς παραμένουμε φτωχοί κομπάρσοι σε μια ιστορία που κυλάει σε βάρος μας χωρίς εμάς. Προδομένοι από πουλημένα ιδανικά, ιδέες που ξέφτισαν στην πορεία για μια καλύτερη Ελλάδα και έναν καινούριο κόσμο που ποτέ δεν ξημερώνει. Και παραδομένοι στους νικητές, τους Αδώνιδες όλου του κόσμου που καγχάζουν για την νίκη τους πάνω στα πτώματά μας,που βασιλεύουν χάρη στην δική μας διχόνοια και στην ανυπαρξία μας σε έναν πόλεμο που ακόμη ψάχνουμε με ποιανού το μέρος είμαστε, ύστερα από τόσες χιλιάδες εγκλήματα.
Συμπολίτες δεν υπάρχει καμία ρήξη και κανένας συμβιβασμός. Δυό λέξεις είναι μοναχά βγαλμένες μέσα από τα κιτάπια της προπαγάνδας τους.Ψεύτικα διλήμματα που ταλανίζουν το φτωχό μας μυαλό,την ώρα που οι κυβερνήσεις έχουνε ήδη δρομολογήσει το μέλλον των σκλάβων.
Να θυμάστε συμπολίτες και συνάνθρωποι. Ο κόσμος τελειώνει εκεί όπου οι αλυσίδες σφίγγουν το λαιμό μας. Κι όταν πάνε να σπάσουν, τότε αρχίζει να σιγοσπινθιρίζει ο καινούριος κόσμος που όλοι οι σκλάβοι κουβαλάνε μέσα τους και που ο φόβος και η αυταπάτη δεν αφήνουν να ξεχυθεί. Τότε αρχίζει να αχνοφαίνεται η πραγματική ελπίδα που έρχεται μόνο μέσα από την εξέγερση και την επανάσταση. Τότε είναι που ο φόβος αλλάζει στρατόπεδο και όλες οι αυταπάτες γκρεμίζονται μπροστά στις κάννες των όπλων, των οργισμένων νικητών που απαρνήθηκαν την υποταγή στα γαμημένα συστήματά τους και στις κάθε είδους Αγορές.
Έχουμε χρέος σαν άνθρωποι και σαν πολίτες να αλλάξουμε τον κόσμο μας. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Μοναδική έντιμη στάση η ταξική εξέγερση η κοινωνική , πολιτική και πολιτισμική επανάσταση. Να μην πέσουμε στην παγίδα των ψεύτικων διλημμάτων όταν ήδη μας έχουνε συμβιβάσει στα δικά τους μέτρα.
ΑΝΩΝΥΜΟς & ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ
http://www.stontoixo.com/