Αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο απ' όλα δεν είναι οι κλειστές τράπεζες..
Δεν είναι η απειλές που εξαπολύονται ακατάπαυστα από όλες τις πηγές της πληροφόρησης.
Δεν είναι ο φόβος που επικρατεί στην ατμόσφαιρα και έχει στοιχειώσει πια ολόκληρη τη χώρα.
Είναι η ανευ όρων παράδοση πολλών συμπολιτων μας, που σκέφτονται να βάλουν μόνοι τους το κεφάλι τους στη λαιμητόμο, και να ψηφήσουν "ναι" στο νέο μνημόνιο που μας ετοίμασαν οι "θεσμοί".
Είναι έτοιμοι να ψηφήσουν "ναι" γιατί όπως τους έχουν πείσει, στην αντίθετη περίπτωση, θα πεινάσουν και δεν θα μπορούν να επιβιώσουν...
Κι εγώ αναρωτιέμαι, με το 3ο μνημόνιο που είναι δεδομένο, είναι σίγουροι πως θα επιβιώσουν;
Ποιά λογική, ποιά ηθική έχει περάσει στο νεοελληνικό μας αίμα;
Πως είναι δυνατόν να ανεχόμαστε την αδικία και την ανισότητα σαν κάτι δεδομένο και λογικό, και πολλοί από τους συνανθρώπους μας να γίνονται υπέρμαχοι μιας κάστας βρυκολάκων, που χορταίνει μόνο με το αίμα των πολλών; Των φτωχώτερων; Και που είναι έτοιμοι και οι ίδιοι να προσφέρουν το δικό τους αίμα, απλόχερα, μέχρι και την τελική τους κατάρρευση και θάνατο;
Ποια μετάλλαξη συνέβη στα χρωμοσώματά μας και εξουδετερώθηκε πλήρως η ανδρεία και η αρετή;
Το θάρρος και το πείσμα που οδηγούσε πάντα στους αιώνες τους Έλληνες υπέρ της προάσπισης της πατρίδας και των εστιών, χωρίς να λαμβάνονται υπ'όψιν οι αντιξοότητες και οι πιθανότητες;
Συνέλληνες! Δεν θα έπρεπε να ανεχόμαστε το ρόλο του δουλοπάροικου που μας έχουν επιβάλλει.
Ας μην καταπιούμε την καραμέλα του "Δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο"..
Φυσικά και μπορεί!!
Ο λαός μας το έχει αποδείξει πάμπολλες φορές.
Βρίσκει εναλλακτικές λύσεις και δρόμους, εκεί που δεν υπάρχουν, με αγώνα και επιμονή!
Ας φανούμε αντάξιοι των σύγχρονων ιστορικών περιστάσεων..
Αλλιώς, το ηρωικό παρελθόν μας θα χαθεί μαζί με εμάς για πάντα..